آرشیف

ای مدینه صدقهٌ خاکت شوم
شنشاهٌ نورِ ایمان راسلام

تشنهٌ گفتارِ اهلِ بیدلم
نکته دانانِ غزلخوان راسلام

سرکنم عرضِ سلامِ خویشرا
(امپراطورِ)بدخشان را سلام

صدسلام قربانِ هریک میکنم
(جامِ غور)وجمله یاران راسلام

(ساقی)و(دهزاد)(خشنود)و(ندا)
(ساغرِ) بشکسته پیمان راسلام

آستان(فضل) می بوسم به شوق
مردِ دور اندیش دوران را سلام

من درِاین غربت دعا یش میکنم
(عندلیبِ) ملکِ ایران را سلام 

(جوهرِ) اشعارِ(فرخاری ) منم
آن(عزیزی) و عزیزان را سلام 

(قاصدم)ترکِ جهان بنمُودورفت
(الفتِ) مردِ سخندان راسلام 

زا(هاشمی) بگرفته تا(فردوسِ)ناز
آن (فروغِ) ماهٌ تابان را سلام

بر(ولی) و(فایز) و کانِ( صفا) 
آن(حکیمِ) مردِ میدان راسلام

زنده باشد سالها یادش بخیر
باردیگر (قاری احسان ) راسلام

ای (ظفر)نامت بلندباداهمیش
(صادقِ)محبوبِ دوران راسلام

نوکرِ خوانِ (عتیق الله ) منم
(ساحلِ)بحرِخروشان را سلام 

ازحیا چیزی نمی گویم بکس 
(پُردل)و(راعی)و(هجران)راسلام

(بیغش)هابر(مظهر)و(داور)بگو
عاشقانِ سینه بریان را سلام 

(حازم)و(الماسِ بلخ) و(سروری)
آن (ندای) شاهٌ مردان را سلام 

بیوفا ، (یارمندِ) دلها شد مرا
(حیدری)نورِ چشمان را سلام 

گردِ دامانِ (ثنا) راصدقه من
استادِ اهلِ عرفان را سلام 

بر(فنایی) و(رسولی) و (تمیم)
بلبلانِ مستِ دوران را سلام

(عارف)و(پروانی)و(استادبشیر) 
آن(فریقِ) دیده گریان را سلام

ای(زراب)از( همنوا)یم یادکُن
استادِ بینوایان را سلام 

(راغب)ازماگوشه گیری میکند
(نادرِ‌کمیابِ) دوران را سلام 

از(ترابی)تابه(هوفیانی)(صبا)
بلبلانِ باغ وبوستان را سلام

ای (امینی)تخت وبختت برقرار
والی شهر سمنگان را سلام

بعدِ رخسارِ کباب و مرغ پلو
قورمه و بولانی بادنجان راسلام