X

آرشیف

ســروده هـــای بهاری
نوامبر 7, 2014

عزیزه عنایت

دنبال کردن نویسنده

بهـــــــا ر

 
 
هــر طــرف جلــوه کنــد  منظـر رنگین بهـــــار
شـــد جوان عــالــم پــیر از رخ سـبزیــن بهــــار
صــبح دم بـــاد  صبـــا عطــر فشـــان مــی آیـــد
   بشگفـــد دل بــه بــر از طــره ی مشکـیـن بـهــار
فـــرش گل شـــد دمن و دامن کو هســار و چمــن
بلبل از شــوق گـلــــست عا شق  مسکیـــن بهـــار
ابـــر نیسان چــه گهـــر ریـــز بؤد هــر طـــر فی
میکند زنـــده تـنی خفتـــــه ی نســـــر ین بهـــــار
لالــه در بــــزم د مــن  بــــاده  زنیـــســــا ن دارد
قـــــدح در کــف دل پــــر داغ زسمــیــــن بهــــار
یـــادم آمــــد بــه و طـــن سیــــر گلستــــا نـــم د ر
پــــرتـــوی مهــــر فــــرو زنده و زریــــن بهــــار
  یــــارب امــیـــد وطـــن را زعفو,و الفت  خو یش
بنـــوازی کـــه شـــود گلشـــــن رنگیـــــن بهــــــار
دل طلـــب دارد ( عزیزه ) گــل و بستــا ن و طــن
نشنـــــؤد حرف من و قصـــه ی شیریـــــن بهـــــار
 
 

 

شقـــــــا یــق

 
در چمــــن دیــدم شــقا یــق رونـقی بســیار دا شـــــت 
گـــوئیا در ســـر هــوای جلـــوه ی  د لـــدار دا شــــت 
در کفـــش  جــــا می پر از می همچــــو لعلی آتشیـــن
در جــگــــر داغ جـــدا ئــی از فـــراق یــــار داشــــت
عـــاشقــان محــو, جمــا لــش هــــر یکــــی دل باختــه
همــــچو  شمع انجــــمن پـــر وانه ها بسیـــار دا شـت
نور حسنـــش  صحـن گلشــن را فــروز ان کرده بــود
کز فـــــروغ دست قــــدرت  جلـــوه ی سرشاردا شـت
صبــحــــدم دیـــدم شقــایــق را کـــه از مستــــی نــــاز
د لــــــر با ئی دا شـــــت گو یا جـــذ به ء دیــدارداشت
بــا غبـــان بـــا لیــــده هــر دم از چــنین رعنـــا گلـــی
کز هــزا ران د ر بسـا طش  یک  گلـی بی خارداـشت
از تمـــا شـــایـــش (عـزیـزه) محــــو, گشتــم زانـکه او
شبنمی  از صبحـــدم چون خــــال بر رخسار دا شــــت

        

X

به اشتراک بگذارید

Share

نظر تانرا بنویسد

کامنت

عزیزه عنایت

نوشتن دیدگاه

دیدگاهی بنویسید

مطالب مرتبط

پر بیننده ترین مقالات

مجلات و کتب

پیوند با کانال جام غور در یوتوب

دریکی از روزهای پرحادثه ی روزگار که آفتاب از سوراخ ابر های کم پشت به دره می تابید وتابش اشعه ی زرین آفتاب شاخ وبرگ درختان را طلایی جلوه میداد وبر زیبایی های برگ ریزان پاییز میافزود .دره تنگ وکوه ها به ما نزدیکتر بود .راه همه ریگزار وکم عرض بود ،آبادی ها همه به یگدیگر شبیه،بام ها گلی ودیوار ها سنگی وآلونک های ایلاقی از زیر برگ وشاخ درختان سرکشیده بود در چنین روزی من به باغ (کنداخ )که در کناره ی شمالی رود مرغاب از شرق به غرب افتاده رسیدم .سکوت عجیبی بر باغ بال گسترده بود . باغ نشینان (کنداخ ) را رسم است که بادمیدن بهار به این باغ وسیع بساط کشی میکنند وآلونک های از نی وگل وسنگ میسازند وزیر درختان تنومند تخت وصفه برای استراحت میسازند وبه باغ اندرون بر سایه گاه می نشینند وچون مهمان از راه رسد بر صفه می نشیند وخوان می نهند سخت بزرگ از توت وزرد آلو وسایر اطمعه واشربه و خوشی ونشاط بر شاخساران وبه دره می پیچد .تا اول قوس این بساط واین باغ گرم است بعد به قشلاق زمستانی کوچ میکنند وزمستان را به خوشی به امید بهار دیگر میگذرانند . وکیل ۲۹عقرب ۱۴۰۳ چهارسده #ولایت_غور #باغ_کنداخ #چارسده #پاییز_افغانستان #موسیقی_محلی #زندگی_روستایی #طبیعت_افغانستان #دره_مرغاب #گلابی_و_توت #زندگی_کشاورزی #GhorProvince #KhandakhGarden #Chaharsada #AutumnInAfghanistan #LocalLife #RuralAfghanistan #MurghabValley #AfghanNature #TraditionalVillageLife
This error message is only visible to WordPress admins

Reconnect to YouTube to show this feed.

To create a new feed, first connect to YouTube using the "Connect to YouTube to Create a Feed" button on the settings page and connect any account.

گزارشات و مصاحبه ها