X

آرشیف

سروده ای به وزن وقافیه ای شعر مُحترمه صالحه وهاب واصل
دسامبر 29, 2014

عبدالکریم خشنود هروی کهدستانی

دنبال کردن نویسنده

 

سروده ای هذا به وزن وقافیه ای شعر مُحترمه صالحه وهاب واصل تنظیم شده است،امید است ازغم واندوه شان کاسته شود.

 
************************
عشق سازد این جهــــا ن را،جــان من
چــون رسد الــهام ، ازآن سبحــانِ من
دیـــــده بینــد پرتـــَــــــوِ یــِزدانی ا ش
آفتـــاب گشت ،چِهـره ای رخشا ن من
بیـخ ظـُلمــت بر کَنَــد ،آن لمعـه ا ش
هست چنین امر،عـــزّت شایــــان من
خیــره گرددچشمِ حیرت،در مصا ف
چون ببینــــد،حُـجَّت و بُــرهـــا نِ من
غــم شود خود ،همدمی این بیـــدلا ن
گشته معـروف ،یــوسفِ کِــــنعانِ من
درد ورنج وفـــقر،و این بیچار ه گی
میدهـــد در سر،سر و سامـــــانِ من
گر نبودی رنج،کُجــا راحت بُـــد ی؟
هرچه غمهات هست،شود قربــانِ من
ناتــوانی میکنـــــم ،از بیخـــــــود ی
گر بخـــود آیـــــم ،بینی جــولانِ من
اختیار صبر ،بد ستِ آن اِلــــه است
کا ومَــعَ الّصَابـِر،وگشت او شانِ من
دیــن و آئیــن ، واجب آمـد بهرِ مـــا
تــو بکُن فـــرق، کُــفر از ایما نِ من
اشک ریخــتن،زیورِروح وتــن است
ایـن بــدانستــــم ازآن قُـــــــرآنِ مـن
نا له ها خــیزد ،ز امــــواجِ د ر و ن
ثبت تاریخ ،گشته است طغیــانِ من
قلب ما بحر است، و کُنهش نا پــدید
این بــــــدانــــد ،صاحبِ دورانِ من
ما مُـــــــقیَّــد ، در نظام و نظـــمِ او
جُـــمله اجـــزاء، واینهمه نوسانِ من
هرچه آیـــــدا ز دیــــارِا و، خـوشـم
میشنوَ د او ،گــریه ای نـــــالان ِمن
روز رستاخیز، بما شُــــد امتحــا ن
از ازل بستم با  او ، پیـــــــمانِ من
اختــــیارِ هر عمـــل ،سازنــــده است
بَل، نِه آن اعمـــالِ خسِ شیطــا نِ من
اخــــتلاف و آن نفـــــاق و بـــد دلی
در میــان انــــــدازد، آن نــا دان مـن
عَـــــقل را، کُــن پیشوای هر عــمل
آهنــــت کُــوبی،بر این سَنـــــدانِ من
زینت اسمــــاء و نظــــمِ کائــــــنا ت
هست جـــــــوابی،بـربَسی پُرسانِ من
اِشتیـــــاقِ زیستــــن،در قلبهــــا ست
دائمآ سبز،سروِ این بـــــوســـتانِ من
 میکنــد تــــنویر،هــزاران باغ وراغ
پُر شود ازگُــــل ، همین دامــــانِ من
جامه ای خِضراء ،بپوشـــداین دیـــا ر
رَشکِ فردوس گشت،باغــــستا نِ من
صالحان را گـــو! با ما یکجا شـــویـــــد!
صُلح باشـــد ، دا روی درمــــــا نِ مـن
تـــو غـنیمــت دان،همــــــــین ایــّا م را
گه شویـــــــد ایدوستا ن !،جـــویا نِ من
بعــدِ من ،غفلت چهـا خواهــد کنــــــد؟
خــاک  پـــوسیـــــده کُــــند ،دنـــدانِ من
آرزوی قلــب ِمن،عشــق وصفـــــا ســت
ای هِــرَی! وای غـور! وای کُهسانِ مـن!
مطلبــــی دیگــر نـــدارد، اینــــــــد لـــــم
جُـــز عِبــا دت، در همـین زنـــــدانِ من
غافــــلان را گــو پیــام ! از این فـــقـــیر
اَلـــحـذ ر ! ز ا مـــوجِ این طوفــانِ من
ایعزیزان !گوش وهوش ازبهـرِچیست؟
پنـــد بشنوید ،از خواجه ای غلــتانِ من
از جهـــــانِ مــــا دّی،بگـــذر تـو زود!
گــوشِ احمـــق کـَـر کُــند،اعـــــلانِ من
«ما ،زیــــا ران ،قَـد ریاری خواستیم »
آرزو اینست ، شــــوی مهـــمــــــانِ من
ایـــوطــن! ویهمــوطـــن! ای همنفس !
تـــو بکـُن خـِدمت ،به ا فغــــانستانِ من
هرچه خــواهی کُـن، بحا لم ا ی رقیب !
این تـــو، و این قــــلبکی بــریــــانِ من
دل ز(خشنودی )ســـــروده این غــز ل
در حُضورِ جَـــــمعـــی،در میــدانِ من.
 
———————————–
عبدالکریم (خشنود هروی کهدستانی)
شهر کییف-اوکرائین مورخه ای 19-09-2011میلادی.
 
X

به اشتراک بگذارید

Share

نظر تانرا بنویسد

کامنت

عبدالکریم خشنود هروی کهدستانی

نوشتن دیدگاه

دیدگاهی بنویسید

مطالب مرتبط

پر بیننده ترین مقالات

مجلات و کتب

پیوند با کانال جام غور در یوتوب

دریکی از روزهای پرحادثه ی روزگار که آفتاب از سوراخ ابر های کم پشت به دره می تابید وتابش اشعه ی زرین آفتاب شاخ وبرگ درختان را طلایی جلوه میداد وبر زیبایی های برگ ریزان پاییز میافزود .دره تنگ وکوه ها به ما نزدیکتر بود .راه همه ریگزار وکم عرض بود ،آبادی ها همه به یگدیگر شبیه،بام ها گلی ودیوار ها سنگی وآلونک های ایلاقی از زیر برگ وشاخ درختان سرکشیده بود در چنین روزی من به باغ (کنداخ )که در کناره ی شمالی رود مرغاب از شرق به غرب افتاده رسیدم .سکوت عجیبی بر باغ بال گسترده بود . باغ نشینان (کنداخ ) را رسم است که بادمیدن بهار به این باغ وسیع بساط کشی میکنند وآلونک های از نی وگل وسنگ میسازند وزیر درختان تنومند تخت وصفه برای استراحت میسازند وبه باغ اندرون بر سایه گاه می نشینند وچون مهمان از راه رسد بر صفه می نشیند وخوان می نهند سخت بزرگ از توت وزرد آلو وسایر اطمعه واشربه و خوشی ونشاط بر شاخساران وبه دره می پیچد .تا اول قوس این بساط واین باغ گرم است بعد به قشلاق زمستانی کوچ میکنند وزمستان را به خوشی به امید بهار دیگر میگذرانند . وکیل ۲۹عقرب ۱۴۰۳ چهارسده #ولایت_غور #باغ_کنداخ #چارسده #پاییز_افغانستان #موسیقی_محلی #زندگی_روستایی #طبیعت_افغانستان #دره_مرغاب #گلابی_و_توت #زندگی_کشاورزی #GhorProvince #KhandakhGarden #Chaharsada #AutumnInAfghanistan #LocalLife #RuralAfghanistan #MurghabValley #AfghanNature #TraditionalVillageLife
This error message is only visible to WordPress admins

Reconnect to YouTube to show this feed.

To create a new feed, first connect to YouTube using the "Connect to YouTube to Create a Feed" button on the settings page and connect any account.

گزارشات و مصاحبه ها