آرشیف

2020-8-12

غلام رسول مبین

سرنوشتِ نامشخصِ هویت غوری ها

سرنوشتِ نامشخصِ هویت غوری ها

بنامِ خدای همه

غور در مرکز افغانستان موقعیت دارد و دارای ده واحد اداری یا السوالی میباشد. در حال حاضر وضعیت امنیتی آن نه چندان خوب که قابل قناعت نمیباشد. مردمانش پراکنده و به جانِ همدیگر چون دَرُنده. از بس که به مشکلات قومی و ذات البینی در طول تاریخ درگیر بوده اند، هویت و قومیت دقیق خویش را از یاد برده اند. حالا که قرار است، شناسنامه های برقی برای باشندگان این ولایت توزیع گردد، همه مات و مبهوت مانده اند که قومیت خویش را چی بنویسند. نشنیده ام که کسی درین مورد اتفاق نظر داشته باشد. درین مورد مرور تاریخ طبقات ناصری، زین الاخبار گردیزی، تاریخ بیهقی، تاریخ یمینی و ده ها تاریخ دیگر و حتا مرور هیچ شهنامه و گهنامه یی نمیتواند که نظرِ غوری های جمع نماید و ازین بهت زدگی ما را برهاند.
در طول سالیان گذشته سیاستمداران حکومت، رهبران احزاب سیاسی و شخصیت های برازنده ی ملی طوری عمل نمودند که به جای هویت گرایی غوری ها به هویت زدایی و فروپاشی شان اقدام نموده اند. و این عملکرد شان شنیع تر از – حملات و هجومِ وحشیانه و خصمانه ی مغول به سرکردگی چنگیز ها و فرماندهانش به این مرز و بوم میباشد که او آنقدر جفا، جنایت، خون ریزی و بدبختی انجام داده است که دیگر هویت چی که حتا موقعیت قلات، مناره ها و حتا مراکز جنگی و اداری امپراطوری غوری ها نیز مورد مناقشه میباشد.
به روی همین ملحوظ است که موقعیت تاریخی غرجستان و مرکزش افشین و حتا نشانی دقیق فیروزکوه مشخص و معین نیست.
به جای اینکه به سده های قبل برگردیم، بیایید به آینده های دور و روزهای نزدیک خویش فکر نماییم که بالاخره ما کیستیم؟
درینجا کیستی و چیستی، ما غوری ها مهم و ارزنده است. هرکس در نوشتت و هر محققی در پژوهش و تحقیق خویش ما را به سوی خود میکشاند. باور به خداوند بزرگ داشته باشید که منِ در یک روایت اوغان، در یک روایت هزاره، در یک روایت ایماق، در یک روایت تُرک و در یک روایت تاجیک قلمداد میشوم؛ خیلی از خود خسته ام. چرا؟ چون – نتوانستیم کاری انجام دهیم که گذشته را صیقل زنیم تا به آینده ی روشن گام برداریم. بالاخره ازین همه قومیت و ملیت، دو مدعا ارحج تر است. یکی تاجیک و دودیگر ایماق.
من در حیرتم که کدام ثقه تر باشد. ایماق یا تاجیک؟
وای تذکره ی برقی، چقدر مرا به چالش کشیدی.
حق نظر، حق رای و حقِ انتخابِ معقول – آزاد میباشد.
 
ممنون تان
غلام رسول مبین
چغچران