آرشیف

سال پار درست در همین روزها حرکت راه و  روشنی، حرکت که معرفی کننده ی  نیاز ها و خواسته های مشروع و قانون غوری ها بود، شکل گرفت و این حرکت بیش  از  23 شبانه روز با حمایت قاطع و همه جانبه  تمام مردم غور و حتا حد اکثر جوامع افغانی  با قوت تمام  دوام کرد، اما متاسفانه  در قدم نخست به خاطر عدم آگاهی  چپن داران قومی و عده یی از جوانان خوش باور و شهرت طلب؛ و در قدم دوم با مداخله،  نیرنگ های شوم و عوام فریبانه مسئولین دولتی در سطح محلی و ملی با و عده های دروغین، این حرکت ملی و مردمی را نمانده اند که مسیر خود را درست بپیماید.
این حرکت که به خاطر خواسته های اساسی، و محرومیت های دایمی  مردم غور شکل گرفته بود و حمایت همه جانبه مردم غور را داشته و دارد، کما کان توسط یک عده ی از جوانان با درک و رسالتمند غوری که در راس از علاو الدین جلالی می شود پابند تر و دلسوزانه تر یاد کرد، دوام نمود و باری هم در سال 1397 خیمه تحصن این حرکت دوباره به  در وازه مقام ولایت غور بر پا شد، ولی بازم همان مسیر قبلی و انحرافی خود را پیمود.
یکسال از آغاز این حرکت سپری شد، ولی متاسفانه امید که شخصاٌ ازین حرکت  داشتم کم، کم به یاس و نا امیدی تبدیل می شود و هنوزم تصامیم مهم و سرنوشت ساز آن توسط گدایانی گرفته می شود که سالهاست حق خواهی را با گدایی اشتباه گرفته اند. 
همیشه و  در همه مجالس مردم غور اگر وقتی برای صحبت داشتم من سریحا بیان  نمودم که حق خواهی با گدایی متفاوت است و خوبست که  ما در قدم نخست حق خود را بفهمیم و سپس ادعا کنیم. مثال روشن است: وقتی که ما مقدار پیسه ی با کسی قرض داده ایم و می خواهیم حق خود را  از وی  بگیریم طبعی است که لحن ما و غرور ما متفاوت است نسبت به زمانی که می خواهیم از یک نفری  مقدار پیسه به قرض بگیریم.
وام  خود را گرفتن و از کسی وام  گرفتن یک عالم تفاوت دارد. نگاهی حد اکثر مردم غور،  و بیشتر تکه داران قومی و بزرگان محیطی ما در مورد حق اساسی و مهم غوری ها،   نگاهی از کسی وام گرفتن است، نه  وام  خود را گرفتن؛ و این نگاهی گدایی گونه  در تمام نشست های  حرکت راه و روشنی بر ما تحمیل می شد. بار ها اسرار کردم و گفتم که ما از دولت مرکزی وام خود و حق خود را می خواهیم نه اینکه ما از دولتی مرکزی وام بخواهیم. 
حرکت راه و روشنی و خواسته های آن  ممکن است  با موجودیت صدها گدای سیاسی  و روسپی های ثروت طلب و شهرت طلب،  به زودی مورد توجه ی دولت مرکزی قرار نگیرد، ولی مطمین هستم که سنگ تهداب محکمی گذاشته شده است و تنها نام این حرکت حق مردم غور را تعریف نموده و هیچ کس نمی تواند مانع بر آورده شدن این خواسته های مشروع و قانونی مردم ما شود. 
من از کسی گلایه ی  ندارم و هیچ فردی را هم نقد نمی کنم و تمام بی برنامه گی و پاشیده گی دیدگاه را هم درین حرکت می پذیرم و خودم را نیز جزی از همین حرکت می دانیم. همین حرکت که یک عالم چالش ها و مشکلات، ندانم کاری ها و تحمیل دید گاه ها در آن موج می زند. همین حرکت که  برای تطبیق برنامه هایش هیچ اصول و راه کاری ندارد. همین حرکت که یک مشت آدم دوری هم جمع می شویم و هریک خود را از دیگری بر تر می دانیم و در آخرش با هیچ تفاهمی کلی نمی رسیم. 
به هرحال ما با تمامی کمی ها، کاستی ها و چالش های که درین حرکت مواجه هستیم؛ شخصا به پیروزی این حرکت و بر آورده شدن خواسته های آن باور مند هستم و هرگز از بر آورده شدن خواسته های حرکت راه و روشنی نا امید نیستم و نا امید نمی شوم و آنچه در توان دارم به خاطر بر آورده شدن خواسته های آن تلاش کرده و تلاش خواهم نمود. 

سال یاد این حرکت گرامی باد و پیروزی این حرکت حتمی!

نثار احمد کوهین
21/8/1397
فیروز کوه_ غور