آرشیف

بار دیگر گردهمآیی  سازمان شانگهایی در شهر آستانه کشور قزاقستان بر گزار شد وافغانستان به حیث عضو ناظر توسط رئیس اجرائیوی آقای داکتر عبداله عبداله دراین گردهماآیی اشتراک داشت ودر خلال این کنفرانس رئیس اجرائيوی با آقای لی کچیانگ نخست وزیر چین وآقای مدیدوف صدراعظم روسیه دیدار وهمچنان با سایررهبران کشورهای عضو ملاقات داشتند .
کشورهای عضو سازمان شانگهای عبارت اند از روسیه ٫ چین ٫قرقیزستان٫ قزاقستان ٫تاجکستان واوزبکستان وکشورهای ناظر ایران ٫ افغانستان ٫هند ٫پاکستان  ومغولستان است. وکشور افغانستان  در سال ۲۰۱۲ به حیث عضو ناظر  توسط سازمان همکاری  شانگهای شناخته شد .
کشورهای عضو و کشور های ناظر سازمان همکاری های شانگهای  جمعاٌ بزرگترین وتوانمند ترین در بخش اقتصادی ِ نظامی ٫ هسته ائی  وفضائی جهان است . مساحت کشورهای عضو وکشورهای ناظر این سازمان ۳۵٫۱ ملیون کیلومترمربع که یک چهارم مساحه کره زمین را تشکیل میدهد.
 اساسنامه سازمان همکاری شانگهای بر شفافیت وعملکرد وبی طرفی نظامی آن تاکید میکند .ولی با وجود این موضوع سازمان همکاری شا نگهای نقش یک توازن را در جهان نیز دارد  بخصوص در مقابل پیمان ناتو را ایفا میکند  ( توازن قدرت در جهان چند قطبی ) گرچه امریکاه در خواست جهت عضویت به این سازمان را به حیث ناظر ارائه کرده بود ولی این در خواست از جانب  سازمان همکاری شانگهای رد شد .
هدف اولی تا سیس این سازمان غیر نظامی ساختن بین سرحدات چین وروسیه شوروی بود که در اپر یل سال ۱۹۹۶با امضا رسید چین وروسیه توانست که در زیر چتر موافقه  نامه شانگهای مشکلات سرحدی خودرا بطور مثبت حل نمایند وبعد بتاریخ ۲۴ اپریل  ۱۹۹۷ توافقنامه ٌ( گروه ۵شانگهای ٌ) به منظور یک تفاهم اعتماد نظامی درمناطق مرزی وکاهش نیروهای نظامی درمناطق سرحدی درمسکو بین کشورهای قزاقستان ٫ جمهوری خلق چین٫قرقیزستان ٫ روسیه وتاجکستا ن امضاه شد .
نشست سازمان همکاری  شانگهای در سال ۲۰۰۱در شهر شانگهای چین برگزار شد که دراین نشست کشوراوزبکستان به حیث یک عضو جدید سازمان شانگهای پذیرفته شد سازمان شانگهای به (شانگهای ۶ ) نام گزاری شد .
سران کشور های عضو در سال ۲۰۰۲ در شهر سن پیترزبورگ  کشور روسیه اساسنامه سازمان را که اهداف و ساختار راهبردی این سازمان را به بحث  گرفتند وپس ازموافقه کشورهای عضو٫ سازمان شانگهای عملاً از نظر حقوق بین المللی رسمیت پیدا کرد.  وکشورهای عضو متعهد شدند که درمسایل امنیتی درآسیای میانه به خصوص تروریزم ٫جدایی طلبی وافراطی گرائی ومحومواد مخدر مجادله کنند وپیمان شانگهای قصد آنرا ندارد که  به یک سازمان نظامی مشابه پیمان ناتو ویا پیمان ورشوتبدیل گردد ولی برای مقابله با تهدید های روز افزون تروریسم ِ وافراطی گرایی بطورمشترک مجادله می نمایند واهداف این سازمان درسالهای بعدی توسعه نمود ودر چار چوب موافقه نامه همکاری های اقتصادی کشورهای عضو که توسط رئیس جمهورچین پشنهاد شده بود درسبتمامبر ۲۰۰۳ توسط کشور های عضوبه امضا رسید ودراین موافقنامه باید کشورها به منظور بلند بردن سطح اقتصادی وتجارتی بطورمتحد تفاهم نموده ویک برنامه درازمدت برای تشکیل منطقه آزاد تجارتی وهمچنان درکوتا مدت که شامل یک صد برنامه مشخص برای افزایش سطح تجارتی میان کشورهای عضو بود موافقه شد .
پشنهادات دیگر درنشست ۳۰ نومبر ۲۰۰۶ که در پیکینگ برگزار شد  وتوافق روی یک تشکیل شورای بانکی بین کشورها ی عضو این سازمان حاصل گردید که برای تسهیل در فراهم نمودن سرمایه مورد نیازبرای تمویل پروژه های مشترک اعضا ی این سازمان به تفاهم رسیدند .
دستاورد دیگر همکاری های این سازمان موافقه دربخش همکاری های فرهنگی است٫ وزیران فرهنگ کشورهای عضو سند همکاری مشترک فرهنگی امضا کردند .
دولت روسیه در نشست سازمان در نومبر ۲۰۰۷ که در مسکو بر گزار گردید پروژه های مشترک در زمینه انرژی که دارای اولیت های مهم است  پشنهاد کرد واین پروژه ها شامل کشف واستخراج وبهره برداری از حوزه های نفت وگاز و همچنان استفاده مشترک اعضا از منابع آبهای شیرن میباشد .
امید واریم که روزی کشور افغانستان به حیث عضو کامل این سازمان مهم جهان قبول گردد واز مزایای اقتصادی ٫ اجتماعی وفرهنگی این سازمان بهره برداری نماید .