آرشیف

زیبا وطنم جنت دنیا وطنم
ای غرقه ی خون و اشک تنها وطنم

من جز تو دگر نام نیارم بر لب
ای وا وطنم، وا وطنم، وا وطنم

وطـن بـعـد از خـدا نامت مـرا ورد زبـان بـادا 
شـراب سـرخ سـودايـت بـه رگـهـايـم روان بـادا

الا ای شـهـر کـابـل ای عـقـاب زخمیِ دوران 
همای بخـت را بر گوشه ی بـامـت مـکـان بـادا

بر و بومت صفا از لوث بدخواهان و بدکيشان 
گـريـبـانـت رها از پـنـجـه ی اهـريـمـنـان بـادا

ز خـون نـوجـوانـانـت مـبـادا لاله گون سـنـگـی 
اگر رنگين شود کـوهـت، ز جـوش ارغـوان بـادا

نـريـزد گـرد غـم يـارب بدشت و کـوه گـرديـزت 
به لوگر مطرب مستانه در شـور و فـغـان بـادا

بـسـاط يـکـدلـی هـمـوار زير تـاک پـروانـت 
زلال زندگی جـاری بـه بـنـد بـامـيـان بـادا

الا ای هندوکش ای سـرفراز پـهـنـه ی تـاريـخ 
سـر آزاده ات از دسـت دشمن در امـان بـادا

الا ای مـيـرمـنـد ای قـصـه گوی پـيـر دورانـهـا 
خروش نغمه ی هستی به موجت جاودان بادا

الا ای قـنـدهـار ای مـرز و بوم قـهـرمـان پـرور 
به بامت خرقه ی پـاک مـحـمـد سـايـبـان بـادا

الا ای بـلـخ بـامـی دره و دشت و در و بـامـت 
ز فيض روضه ی شـاه ولايـت چـون جـنـان بـادا

الا ای غـزنـه ای خــاکـت زيـارتـگـاه درويـشـان 
مُـحـبـان را در آن وادی سـنـايـی مـيـزبـان بـادا

الا ای شهر هری پـای اجـانـب از تـو کـوتـه بـاد 
روان خـواجـه ی انـصـار آنـجــا پـاسـبـان بـادا

الا ای ننگرهار ای مأمن سـيـد جـمـال الـديـن 
بـه بـاغـسـتـان نـارنـجـت غـريـو بلبلان بـادا

الا ای ملت خـاموش و در خون خفته ی افغان
زبـان خامـه ی شـاعـر شـمـا را تـرجـمـان بـادا