آرشیف

 
انسانهای مهاجروبیجاشده گان درد ورنج مشترک دارند مشکلات اجتماعی واقتصادی مشابه  را متحمل میشوند حالا باید دانست که زنده گی مسافرینکه  مدت اضافه ازچند سال را از زادگاه اصلی خود دور بوده اند چه نوع زنده گی دارند:
 مردمانیکه به اثرعوامل مختلف مجبور به مسافرت در دیار غربت شده اند در داخل ویا خارج کشور متواری اند.  یقینآ آرزو های قبلی شان را از دست داده وکار وکسب اولی برایشان یافت نمیشود ویا هم آنر ازیاد برده اند دوران دوری یک حالت جدیدی در زنده گی وعملکرد شان رونما می کند که به شخصیت کاری آنها تحولی آمده این نوسانات تابع شرایط ومحل زنده گی ایشان خواهد بود  زنده گی آنها متاثرازفرهنگ وعنعنات دیگران میشود وحتی بعداز چند سال که به وطن آبائی خود میآیند از فرهنگ ورسوم اولی بدورمانده ویا فراموش کرده اند  ونظر به شرایط موجود رسم ورواج قریه از نظر شان ناپسند بوده  وآنرا قبول نمیکنند که میتوان گفت یک نوع تغیر در کلتور وفرهنگ جامعه بوجود میآید مهاجران میتوانند با آوردن کلتورجدید به شهر وقریه تاثیر آنرا در زنده گی دیگران نیز بگذارند بعضی ها بیشتر از گذشته پر تلاش وبا هنر ببار میایند وبرخی ازین روند دور مانده وسبب ترویج فرهنگ ناپسند بیگانه میشوند که مطابقت به روحیه جامعه ما ندارد. حتی بعضی هم به استعمال مواد مخدر وغیره رو میآورند تجربه مهاجرت ها نشان داده که انسانها وقتی بمدت طولانی مهاجرت میکنند از فرهنگ وکلتور همان کشور پیروی نموده وزندگی شان دستخوش مسافرت میشود افرادی زیادی هستند که به آسانی کلتور وفرهنگ دیگران را پذیرفته وبا فرهنگ خود بیگانه میشوند وحتی از آن روگردان شده اند. مردمان مهاجرنسبت به دیگران از حوصله وبرد باری لازم برخودار نبوده وزود رنج وکم حوصله میباشند. مهاجرت خود یک پدیده منفی بوده وبالای زنده گی افراد تاثیرسو میگذارد ودرهمه ابعاد زنده گی تغیرات بیمان میاید ما شاهد مهاجران وطن خویش از چندین کشور هستیم که با طرز دید های ونظریات مختلف دوباره به وطن باز گشته اند وهرکدام ازین افراد با فرهنگ وکلتور جداگانه آشنا بوده واز آن پیروی میکنند که خود سبب به میان آمدن چند رنگی در فرهنگ جامعه ما شده وزمینه را برای رشد فرهنگ کشور های دیگردرکشور ما مساعد میسازد. پس برای ما لازم است تا بخاطر نگهداشت فرهنگ اصیل افغانی خویش کار نمایم وجلو پخش فرهنگ نادرست بیگانه را بگیریم تا نسل آینده وطن ما با فرهنگ وکلتور افغانی تربیه شده وآنرا از یاد نبرند.
 
 
پایان
چغچران
عقرب ۱۳۸۸