آرشیف

زراعت و مالداری عبارت از  زیر بناء  و اساس یک مملکت میباشد ، که بدون زراعت و مالداری ، صنعت و تجارت هیچ کشوری نمیتواند به خود کفا ئی برسد .
کشور ما افغانستان در زراعت ، مالداری و باغ داری سابقه طولانی دارد.
توجه و سرمایه گزاری در سه عنصرعمده و اساسی کشوررا بطرف صنعتی شدن و خود کفائی سوق میدهد .
1 = زراعت و مالداری :-
در کشور ما افغانستان ( 48 ) ملیون هکتار زمین وجود دارد که   6/2  ملیون هکتار این زمین ها زراعتی و قابل کشت میباشد .
درهرکیلو مترمربع 42 نفر زنده گی دارند وبیش از 80 فیصد مردم کشور ما مشغول زراعت و ما لداری اند .
نباتات که در وطن ما زرع میشوند عبارتند از گندم ، جواری ، لوبیا ، نخود ، ماش ، باقلی پنبه ، نیشکر لبلبو و غیره ……………..
میوه های که از باغ داری در کشور ما تولید میگردد عبارت اند از انگور ، سیب ، ناک ، آلو ، آلوبالو بادام خسته و پسته که از این درک درامد خوبی نصیب دهقانان میگردد .
با اعمار بند ها ، چاه های عمیق و کاریز ها میتوان زمین ها ودشت ها ی زراعتی  را آبیاری و سرسبز نمود بدین صورت میتوان بصورت بسیار ساده از مشکل واردات غله باب رهائی یافت .
2 = صنعت و تجارت :-
عنصر مهمی در پیشرفت و ترقی کشور محسوب میشود ، ما در کشور خود فابریکات فراوانی داریم که  از این طریق میتوان جمعیت بزرگی را در کشور مصروف کار نمود ، که از آ ن جمله فابریکه نساجی بگرامی ، نساجی پشمینه بافی ،فابریکه سمنت بغلان، ادویه سازی هوخست، فابریکه جنگلک وخانه سازی وغیره ….
3 = صنایع دستی :-
این تولیدات در بر گیرنده بخش های مختلف است که سابقه طولانی در کشور ما دارد .
قالین ، گلیم ، لباس های افغانی ، پوست و پشم ، پوست قره قل ، نمد و غیره …………………………….