آرشیف

2014-11-17

عزیزه عنایت

رونق هستــی

کشــــورم تاج ســرم از تــو فـــروغ سحـــــرم
هـــرکجا جلـوه کند یاد تـــــــو انـــدر نظـــــرم

تـــا ز آغــوش تو از جــور فـــلک دور شــــد م
نه مـــن آنم کـــــه بـــدامان تـــــوبودم د گـــــرم

بـــا تــــو مـــن نـــو گل شاداب گلســتــان بـــودم
بی تو در غـــربت و افــتاده گی و چشـــــم تـــرم

گــه مکان جــــویم و گـــه رونـــــق هستی دیگــر
گـــه نـــــو آمـــوز د بـستـــــان زبــان و هنــــرم

آنچـــه آمـــوخـــته بـــودم بــه بـــرت ای و طنــم
خفــــته در طاق فــــرامو شــــی طـــول ســـفـــرم

خـــواستم بــا پــر عشق تـــو بــه مـقصـــود رسـم
همــــچو بسمل بــتپید ن بشکست بـــا ل و پــــرم

هر نفس خــواهــد ( عزیزه ) دور معمــوری تــو
زانکه از پیکـــــر زخمی تـــــو خــو نین جگـــرم