آرشیف

نخست این روزمیمون و پر سعادت را به همۀ آموزگاران محترم سرتاسر کشور عزیز ما بویژه آموزگاران ولایت غور چه آنانیکه در داخل کشور اند وچه در خارج از  کشور بسر می برند، مبارکباد می گویم .
آموزگاران محترم! کلام مجید الهی گواه براین است که نخستین آموزگار و معلم بشریت ، خود ذات اقدس الهی حضرت باری تعالی(ج) بوده است.
از این جاست که نام معلم پر افتخارین نامها و وظیفۀ اش مقدس ترین وظایف دنیا بشمار می رود.
بندۀ عاجز و اندک دانش قادر نیست تا در مورد شأن وشوکت معلم چیزی را به دست خوانش شما قرار دهم. اما با استفاده از این فرصت وبه بهانۀ این روز پر میمنت، نخست خویشتن را به یاد شما داده واز سوی دیگرهرچه باشد معلم ،معلم است ؛ چون :من افتخار نام معلمی وامتیاز این مسلک مقدس را دارم از اینرو این روز به منهم مبارکباد باشد.
من در مورد مقام آموزگار اشعار زیادی بخاطر دارم که شاعران عزیز ما سروده اند ؛نمی شود تا درین فرصت کم، بسیار بنگارم و شما را درد سر دهم ؛ اما یک شعر از سروده های یک شاعر بزرگوار وطن عزیز ما را به عنوان برگ سبز تحفۀ درویش گفته قبول فرمائید:

در آسمان معرفت وسر زمین علــــم
این  نام و این  نشان  نزیبد به هر کسی
 
فرمانروا و حاکم وسلطان معلم است
زیبد به آنکه از روی وجدان معلـم است

خوانندۀ گرامی! ما وشما در هر موقف اجتماعی ایکه اکنون قرار داریم محصول وپرورندۀ معلم بوده چیز بیشی نیستیم.
برای ارج گذاری از نام ونشان معلم، لازم دیدم نامی از گلهای سر سبد دیروز و امروز را یاد دهانی نمایم: جای دارد تا بخاطر ادای احترام بنام استادان بزرگوار؛چون: استاد محمد رسول خان "فگار" از ولسوالی تیوره ،استاد ملا محمد خان "عصمت" و استاد غلام دستگیر "همنوا" از ولسوالی ساغر که در بنیاد مکاتب وپیشرفت معارف در ولایت غور زحمات زیاد رامتقبل گردیدند با نیکویی یاد نمایم، روح شانرا از درگاه قادر منان شاد خواسته جنت فردوس نصیب اوشان گردد، انشاءالله. امروز ما بوجود ثمرۀ رفتگان افتخار می نمائیم ومی نازیم که استادان بلند مرتبۀ چون: استاد محمد انور "غوری" استاد غلام حیدر "یگانه" استاد محمد قاسم "علم" واستاد سراج الدین را با خود داریم که اوشان عالی ترین رتب علمی ودرجۀ تحصیل را دارند.
از تعارف که مع الخیر گذشتیم به اصل مطلب بر می گردیم :
معلم شخصیت شرافتمندیست که در خدمت اولاد مردم قرار دارد، آنها برای دیگران علم می آموزند؛ تا آنها را از تاریکی ها وبد بختی ها نجات دهند. در نهاد این موجود خداوندی این چهار ویژه گی بطور نهان وجود دارد که ما وشما اثرات آنرا دیده می توانیم و آنها عبارت اند از:
1.    یاد می دهند تا بدانند.
2.    یاد می دهند تا دانستنی ها رابکار گیرند.
3.    یاد می دهند تا زنده گی کنند.
4.    یاد می دهند تا با هم زنده گی کنند.
 
در یک کلام خلاصه گفته می توانیم که: همۀ پیشرفت های علمی و تکنالوژی عصر حاضر در همه ساحات، مرهون زحمات خستگی ناپذیر معلمان می باشد.پس اگر می خواهیم با پیشرفت همگام شویم و از این بدبختی که همۀ ما را رنج میدهد نجات یابیم ،به حال و احوال معلمان هم توجه داشته باشیم وهم دروازه های مکاتب را بروی اطفال امروز که نسل بالندۀ فردا می باشند بسته نکنیم.
در فرجام کلام، برای تک تک معلمان عزیز مؤفقیت وظیفوی خواهانم .در ضمن یک بار دیگر از استاد بزرگوار "یگانه" صاحب می خواهم که اگر این معروضۀ بنده را فرصت خوانش داشته باشند (که البته در اختیار شان قرار دارد) از آدرس محمد عمر "عزیزی" مرا مطلع سازند.از توجه وحوصله مندی شما اظهار سپاس می نمایم.
 
با عرض ادب 
 
معلم عبدالرحمان "عصمتی "