آرشیف

 
 قبل از همه باید گفت که نماز یکی از عبادت در دین مقدس  اسلام است  ،وکسیکه تارک نماز بطور قصدی وعمدی باشد کافر وخارج از دایره ملت اسلام است.
وحکم اینکه تارک عمدی  نماز کافر می باشد . طوریکه پروردگار با عظمت ما درسورۂ المدثِـر از احوال دوزخیان چنین خبر مى دهد : «ما سلككم فی سقرقالوا لم نكن من المصلین» یعنى : ازدوزخیان مى پرسند: چه چیز شمارا به دوزخ درآورد ؟ آنان در جواب مى گویند :  ما ازجملة نماز گذاران نبودیم.
همچنان حدیثی پیامبر صلی الله علیه وسلم است که میفرماید:« بَیْنَ الرَّجُلِ وَ بَیْنَ الْکُفْرِ تَرْکُ الصَّلاةِ» (مسلم و ابوداود و ترمذی و ابن‌ماجه‌ و احمدبن‌حنبل این حدیث را روایت کرده‌اند.) (تفاوت میان مرد با کفر، ترک نماز است ) .
وهمچنان حدیثی : « اَلْعَهْدُ الَّذی بَیْنَنا وَ بَیْنَهُمْ الصَّلاةُ فَمَنْ تَرَکَها فَقَدْ کَفَرَ » ( احمد و صاحبان سنن این حدیث راروایت کرده‌اند. ).  (مشخصه ی ما و آنها (کفار و مشرکین)  نماز است. هر کس آن را ترک کند کافر می‌شود).
حكم شرع با تمام صراحت همین است که : الله تعالی از افراد كافر نه روزه، نه صدقه، نه حج، و نه هم هيچ عبادتي دیگری را قبول نمي كند، به دليل حکم پروردگار با عظمت که می فرماید : « وَ ما مَنَعَهُمْ أَنْ تُقْبَلَ مِنْهُمْ نَفَقاتُهُمْ إِلَّا أَنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَ بِرَسُولِهِ وَ لا يَأْتُونَ الصَّلاةَ إِلَّا وَ هُمْ كُسالى‌ وَ لا يُنْفِقُونَ إِلَّا وَ هُمْ كارِهُونَ »(سوره توبه آیه 54 ) «هيچ چيز مانع پذيرش نفقات آن ها نشده جز اين كه آنان به خدا و پيغمبرش ايمان ندارند و جز با حالتی از سستی و بی حالی به نماز نمی ايستند و جز از روی ناچاری بذل و بخشش نمی كنند.»
بنآ گفته میتوانیم که: روزه بدون نماز باطل و نادرست است. و هيچ سودی به انسان نمی رساند، وموجب تقرب انسان به پروردگار نمی گردد. الله تعالی ما تمام مسلمانان را به ادای هدایات دین مقدس ما قادر ساخته و توان ادای وجایب مان را برای ما اعطاء
فرماید.

آمین
 آمین الدین « سعیدی –  سعید فغانی »