آرشیف

… مابه تعداد سی خانواده دارای یک مسجد میباشیم. مسجد ما بنام مسجد حضرت بلال (رض) مسمی میباشد. مسجد درساحل غربی سیل برد عمومی که از شمال بجنوب از فاصله نسبتا زیادی به دریای هریرود میریزد، موقعیت دارد. بطرف شمال مسجد سرک فرعی واقع است که بمجرد رسیدن به سیل برد ، یک مسیر خودرا بطر ف شمال تغییر داده وبه شیویج میرود واستقامت غربی آن الی سرک عمومی کانکریت شدۀ دره قاضی امتداد می یابد. پیشروی مسجد وبه استقامت شرق دو اصله نهال توت غرس گردیده است که به زیبائی مسجد می افزاید.همه ساله دراول حمل سال ملا امام برای مسجد وجماعت وآذان از نو استخدام میکینیم. ما از مناطق وجاهای مختلف گردهم آمده ایم. از نگاه وظیفه نیز خیلی مختلف هستیم واز مامورین دولت، نظامیان، کارکنان موسسات، دکانداران، کسبه کاران ، ملاامامان دین گرفته تا مالفروشان، دریوران وکارگران همه عضو این مسجد میباشیم. ازنگاه سن نیز افراد مختلف بخاطر ادای نماز حاضر میشویم از قبیل پیرمردان، نیمه سالان، جوانان ، نوجوانان واطفال بین 7 الی 12 سال . من از جهار سال پیش بدینسو در نزدیکی این مسجد بخود خانه ساخته وعضو این مسجد شده ام.
ما چهار وقت ادای نماز را دراین مسجد بخود فرض میدانیم وانطور نیست که باید دراینجا پنج وقت نماز بخوانیم واز همین خواطر درحین گرفتن ملا امام برایش واضح میگوئیم که ما شمارا برای ادای چهاروقت نماز توظیف میداریم. (چون همه از طرف روز درمرکز شهر مصروف کار ووظیفه میباشند ازینرو از طرف پیشین کسی درخانه نمی باشد که بمسجد نماز بخواند بجز یک پیر مرد کهن سال واز کار افتیده که توان کار ورفتن را درشهر ندارد لذا این شخص یگانه کسیست که نماز پیشین را دراین مسجد میخواند .)
پیشروی مسجد تختی از سمنت ساخته شده است که در هنگام ماه مبارک رمضان روی این تخت افطار میکنیم. اکنون ماه مبارک رمضان است وبعد از ادای نماز عصر همه از مسجد برآمده طور منظم روی این تخت درحالیکه طالبان مسجد پیش از ادای نماز عصر ، تخت را جاروب وآبپاشی کرده فرش های موکیت را روی ان هموار مینمایند، به میل خود می نشینیم.
ابتدا متوجه می شویم که چکسی امروز دراینجا حضور ندارد وعلت را جویا می شویم تا بدانیم که گپ از چه قرار است. بعدا از یکدیگر از وقایع رخ داده روز می پرسیم واگر کدام خبر جدیدی روی داده باشد، همه از آن خبر می شویم. تخت مسجد دراثر وزش نسیم سرد بیگاهی خیلی گوارا ولذت آور میباشد واز هوای مطبوع آن وصحبت اهل حاضر درمسجد بسیار لذت می بریم.
امسال جالبیت بیشتر آن دراینست که رئیس شورای علما دراین مسجد عضویت دارد. صحبت ها بسیار دوستانه است وبقول معروف: از هر چمن سمنی وازهردهن سخنی مطلوب وخوش پسند گفته میشود. شوخی ها ومزاح های دلنشین دربین می آید که اینها روح مارا زیادتر شاد ومسرور میسازد.
گفته ها همه یا درباره امورات دینی ویا اجتماعی وادبی میباشند. سخنان گوینده گان بدقت از طرف جوانان واهل حاضر شنیده میشود خوبی این همه گفتارها دراینست که سیاست درآنها دخیل نیست یعنی حرفی روی موضوعات سیاسی مطرح نمیشود. چون سیاست ازدید همه ناراحت کننده میباشد.
رفته رفته وقت افطار نزدیک میشود واز هرخانه طفلی خداو هست چیزی برای افطار می آورد. دستر خان مسجد دربین هموار میگردد وهرکس افطاریه خودرا روی ان گذاشته منتظر اذان ملا امام میباشد. بعضی ها از ملا امام میخواهند تا درآذان شام عجله نماید ودراین رابطه خوش طبعی هائی هم از سوی بعضی سر میزند که به لذت افطار بیشتر می افزاید. مجلس افطار خیلی دوستانه است. همه خوش وشاداند، ترسی وجود ندارد وتهدیدی درزمینه احساس نمی شود. نه ترسی از انتحار وانفجار وآدم کشی وجود دارد ونه تشویشی ازتلاشی ونوبت درحین ورود به مسجد به گمانها خطور مینماید. هرکس بنوبه خود همینکه رسید، وارد مسجد میشود وبه میل خود روی تخت می نشیند.
خوراکی های افطاری: افطار را خرما وچای بالعموم ، کیک وکلچه، شوربا وپیش بّر بالخصوص تشکیل میدهد علاوتا تعدادی نیز پختنی هائی از سبزی وگوشت باخود همراه دارند. بولانی هائی از سبزی ها وکچالو ونیز قورمه از بادنجان وسبزی وچپس آورده میشود . هر کس افطاریه خودرا با نفر های پهلو فیل خود شریک میگرداند ازینرو میتوان گفت که درافطار همه شریک اند وبقدر لازم از آن بهره مند میشوند.
سیمای افطار چیزی را جز صلح وصمیمیت ، برادری واخوت وشادی وبشاشیت به ارمغان نمی آورد وآنقدر لحظات افطار جالب ودلنشین وبا علاقه است که بمشکل میتوان از آن دست بردار شد وبطرف ادای نماز شام بداخل مسجد رفت. گهگاهی به شوخی به ملا امام گفته مبیشود که جناب مولوی ! مثلیکه نماز ازیاد شما رفته ! ویا اینکه کنایتا گفته میشود که صبر کنید تا خودرا سیر کنیم وبعد شام وخفتن را مانند ایام حج یکجا بخوانیم وبعد روانۀ خانه های خویش شویم. البته این حرف ها از فرط خوشی ولذت بردن از افطار است که به دلها نور خوشی می بخشد وروانهارا تازه وبشاش میگرداند.
بعد از افطار همه بداخل مسجد میرویم تا نماز شام را ادا نمائیم. سپس روانه خانه های خویش می شویم.همانطور که دربالا گفته شد ارزش عالی ووالای افطار ومسجد اسلامیت در اینست که غمهارا بکلی ازیاد برده وشادابیت درچهره ها و صلح وسعادترا دراجتماع بمیان می آورد و ترس وحزن وحقارت را از دماغ هرکس دور میسازد. چه زیباست روزه ، چه زیباست افطار وچه زیباست مسجد ودین اسلام.
میتوانید درعمل این خوبی هارا بامشاهده عکسها در زیر دریابید.

این عکس از شمال بجنوب گرفته شده ودرآن شخصی که پتک ماست را به گیلاس ها می اندازد، دیده میشود.

این عکس از جنوب بطرف شمال گرفته شده ودرآن رئیس محترم شورای علما درحال گرفتن انگور بخاطر افطار میباشد . محترم الحاج مولوی عبدالمتین که پکول بسر دارد، خودرا بادیوار تکیه داده وتبسم درلبان دارد.

این عکس نیز ازجنوب به شمال گرفته شده که درآن دونهال توت وسیل برد ، بلند گویهای مسجد وسرک شیویج بخوبی نمایان میباشد.

این عکس نیز ازشمال بجنوب گرفته شده ودرآن ترتیب درست نشستن خودجوش مردم را درصحن مسجد بخوبی نشان میدهد.

محمود بی پروا، شهر چغچران ، سرطان 1392.