آرشیف

هربی هنـــــر فتاده هوا خوای رهبری
آشفتــــه و فریفتـــه به سودای سروری

عاری زدانش و ادب و زینــــــت وقار
خواهــــد مقام افضل و والا ی داوری

کی باشدش گـــــوهر ذاتی برایــن مقام
زانـــرو کنـــد ادا و نمـا های خســروی

خواهـان قدرت است زهرراه وهردری
نی درد ملـت است نـــوا هـــای دلبری

از قعـــر فقر به اوج تمول رسیده است
غاصب کجا و منصــــب والای عبقری

هرکس زروی غدر شــــود طالب مقام
اندر سرشت اوست نمـــــای ستمگری

بر سر هوای قدرت و بر دل نوای زر
زانـــــرو فتاده واله و شیــدای رهبری

بر حیله و دغاست بری ساز این زمان
جمعی اسیر فتنـه و غــوغای سامری