آرشیف

خـبـر از کهکـشان مـی آیـد امروز        گــلـم از چـغـچـــران مــی آیــد امــروز
دو چشمـم انـتـظـار یـار شــیـریــن         کــه بـخـــت از آسـمـان مـی آید امروز
 
ســتـاره سـحـر از شــرق دمـیــده          بـــــدســتــم نـــــامــه یـــارم رســـیــده
تمام مـحـتـوایـش عشـق وعرفان         کــه خــوشــی هــا بـقـلـبـم تـارکـشـیـده
 
غـم عـشـقـت گـدایــم کــرده لـیـلا         غــریــب و بــی نــوایــم کـــرده  لـیـــلا
غــریـب وبـی نـوا دربـیـن مــردم          بـــه غـــربــت آشـــنـایـم کــرده لــیــلا
 
دلی دارم که باغم ساز گار است          به غربت هم نشین و هم قـطـار است
کشــم رنـج، غـم و درد فـــراوان          کــه یــاری با وفــا در آن دیــار است
 
گـلـی نـازم چرا تو خسته بــودی           به مـثـل مـن تـو دل بـشـکـسته بودی
نـدانـسـتـم بــه آن احـوال زا رت           دل خــود را بـه عـشـقـم بسـتـه بودی