آرشیف

786

خطا کردآنکه گوید درجهان که مایم

نداند بیچاره همه بی منزل ومأوایم

بکوش وخانه عقبی اعمارکن عزیز

رویم همه به عقــــبی که مال آنجایم

عیش وعشرت دنیــا تابـه کـــی ابله

ندانی زپی چی و دراین دنیا چـــرایم

بس کن عشرت دنیا درهمـــــه حــال

لحـظه غرق شووبین که ما کی هایم

ز دنیا حذر کن و بر حمد حــــق شوغرق

که همه جز او برای حمــــد و ثــــنایم

اســـتغــــــفرالله من هذا ذنب وذنوبنا

ببخشای کریماکه همه غـــرق گناهیم

منم وفــا یکی مِن اهــــل الــــــذنوب

ببــــــــــخشای مِن ذنبنا که بی نوایم

حذر کن زین دنیا کین دنیا بـــــــیوفاست

تکیه مکن برین دنیا کین دنیا بی بهاست

رخــــت سفر گیر عازم ابدالأبد باش عزیز

رویم آنجا کانجا صد چندان بهتر ز دنیاست

زمـــــــرگ مگریز گر چند گریزی زمرگ

باشد در کمینت قابـــــــــــض که آشناست

در زوال هـــــــست دنیا با هست و بودش

توشـــــــــــه آخرت کن کانجا همه بقاست

تـــــو و من ودیگران پـــــــی دیگر رویم

رویــــــــــــم آنجا که بقای حیات آنجاست

ارزش یکــــــــــجو ندارد دنیا با مطاعش

بیرزد برهرچه آنجا محمد مصطفـــــاست

بس کــــن وفـــــــا عشرت و مال دنیا را

ذکر حق گو با صدق دل و بی کم وکـاست