آرشیف

اسیر سر نوشت واژ گون من گشته ام اخـــــر
زراه رسم دوران هم چو مجنون گشته ام اخر
جوا نی شد فنا اخر ند یدم روز گـــــــار خوش
به اه ناله غم هم نشین من گشته ام اخــــــــر
ندارد این دل مـــجـــــروه من در سینه ارامی
چـــــو مرغ اشیان گم کرده هـــرسو میطپم اخر
به هــــر بام دربنشستم و سنگ به بالــم خورد
دل بشکسته داشتم بال پر بشکسته ام اخــــــــر
زجــــور ظلم گــــــردون پیش چشم خلق مجنونم
نشان سنگ طفلان روی بازار گشته ام اخــــــر
نه جای نه مکــــــان شد در این عالم نصیب من
چـــو مجنون گرد ویرانه پریشان گشته ام اخـــر
زمانه شد به کــــام مردم جـــــاهـــــل بی دانش
کجا اهــــل خرد بینی همه د یــــــوانه شد اخــر
بشد اهل خرد اخــر خـــــارچشم هــــــر نا دان
مگر با لا نشین هر جــــــــاهل نادان شد اخــــــر
چرا علوی نمودی عمر خودرا صرف بی هوده
ندا نستی که هــــر جاهل عزیزی میشود اخــــــر