آرشیف

دلسردی فلک
در رحم مادر بوده ایم از بطن او افتاده ایم
دنیایی فانی دیده ایم گشتم پشیمانی فلک
آن دم من گشتم جوان در پیش بودم سرگران
در کار بد روز شبم دنبال شیطان فلک
آن دم که آید مرگ من بنشینت در پهلوی من
جان را کشد از حلق من از حلق مژگان فلک
افسوس بیارم آنزمان غسل دهند مارا تمام
ما را بپیچند در کفن مثل عروسان فلک
تابوت بیارند آن زمان ما را بیاندازند درآن
مردم بگیرند دو دوه بسوی گورستان فلک
در قبر بی ماند مرا بر خاک بپوشاند مرا
مردم بنشینت جابجا خواند ز قرآن فلک
مردم بر خیزند یک به یک نزدم بیاید دوملک
آهی کشم من از فلک از دست گرزان ملک
راهم چی راه باریک است گورم چی تنگ تاریک است
شیطان چی مردم چابک است دمبال شیطان فلک
این را بگفتا شایق اندرابی از روری دنیای فانی
از روی تمش این چنـــــینی نوشتن زنعتان فلک
باعرض حرمت
شایق الله دلدار اندرابی