آرشیف

خوشا نوروزخوشا هفت سین و نوبهارش
خوشــــــــا رنگ وخوشا بوی لاله زارش

چه مشک بیز است حضورسبـــــزصحرا
خوشا نیــــــــلگون همیــــــشه این دیارش

به غنجه بنـــــگر؛چوعروسان لب گشیـده
خوشا آن پرنیـــــان دلـــــربای مشکبارش

چه نیـــــکوسرشت است بهارعنبـــــرینی
خوشا بلبــــل که دارد میـــــل شاخسارش

به لوءلوء ونسترن دارد سلامی جویبارها
خوشامشک ختن؛سائیده در کوهــــسارش

زمین خسته؛ ازبرف سفیـــــد شسته روئی
خوشاآهنگ دل انگیز؛ نسیم مرغـــزارش

به شبنم مینگری چویـاقــوت بــــررخ گل
خوشا پر میزند پروانه بــــــدورآبـــشارش

که مژده میدهد گل به الـــحان ساروقمری
خوشانوروز و خجستــــــــه باد دلعزارش

زمین از نستــرن ویاسمن ارغــوان است
خوشا کوه وبرزن چشمه های آبــــــدارش

چوابر پربها دٌر فشانی کرد کـوه ودشــــت
خوشا آن یــــــار؛ که دارد شهریــــــــارش

علف زار و گل؛ ژولیده برگ خفتــــه بودن
زفیـــض ژاله وبرق روبیده گــــرد پارش

نویـــــد خوش باد بـــهاری نو ونـــــوروز
خوشا ارغنونی که(فائض)گشتـــه خمارش

فضل الحق (فائض)
۲۶/۱۲/۱۳۹۵