آرشیف

این غزنه است مرکز محمود بت شکن

آتش زده به هر طرفش جیش اهـرمـن

شهر درعزا ، رخت سیاه کرده بر تنش

این مظهـــر تمــــدن اسلام وعلم و فــن

برکشته های مردم  هـــردم شهید آن

اشک سنائی می چکد از دیده بردمن

««محمود» و« بو ریحان» چقدر زار وخسته اند

 «فردوسی » درعــزا شده ،  سرد است انجمن

بلبل صـــــدای نالۀ آن در گلو شکست

از این جهنمی  که بسوخت  گلبن وچمن

از باغ  عندلیب وهزار  کـــوچ کرده اند

آنجــــا صدای جغـــد بلند است یا زغن

فریاد استغــــاثه به در بار خالق است

از سیل خون وآتش وکشتار مرد وزن

این ملک  گشته بی سر وسردار  ونامور

غمخوار نیست  در وطن ما درین زمن

دیگر اثر زغــزنه وتاریخ آن نماند

ویرانه  شد تمــدن آن دورۀ   کهــن

یارب ! ببین که باز عـلاءالـــدین دیگــر

آتش زند به شهر و به روستای این وطن

تا چشم من به چهــــرۀ بیچارگان فتاد

قلبِم کباب گشته  کنون ای خدای من !  

یارب درین وطن که کنون بی سر ودر است

بر ما عطــا نما  چو شهنـــشاه  بت شکن

دیگر نماند ه حوصله برمن « عزیز» من

بر خامــه و نوشتــــه وبر  دفتر و سخــن

پایان

—————————

م – ع – عزیزی

ساعت :00:33 بعد از نصف شد

14-08-2018