آرشیف

اندر طریق پرخطرِ دیو ودد کنون
از ما جـدا شـداهمسفرِ مهربان ما

بشکسته خامه در کفِ لـــرزان ای دریغ
خشکیـــده آب نطق وسخن در دهــان ما

دل در درون سینه طپید از غم زیاد
بر کوچ بلبل از چمـــن وبوستــان ما

قد فلک خمید چو احوال ما بدید
بر قامت شکستۀ سرو روان ما

از زخم تیر دشمن بد خواه این وطن
داغدار گشته میهن افغـــانستـان ما

دست پلید دیو تجاوز زباغ ملک
تاراج کرد گلبن و هم باغبان ما

صیاد تیره روی وسیاه کار وبد کنشت
با تیرکین نشان بگرفت، قلب وجان ما

نمــرود عصر شعلۀ آتش بملک زد
یکجا بسوخت ، باغ گل وبوستان ما

عفریت ضد نور به تیرش هدف گرفت
بار دگـــر به کوکبی از آسمـــان ما

تا چشم ما به چهرۀ گلگون او فتاد
از کف برفت طاقت وتاب وتوان ما

چشم وچراغ منبر ومحراب مصطفی
در خـون تپیــد امام عزیزو جـوان ما

محبوب ما ایاز نیازی شهیــد گشت
بر آسمان بلنـد شده ، آه و فغـان ما

در حسرت فراق « ایاز» اشک خون روان
چون سیــــلِ تنــــد ، می رود از دیدگان ما

بر نوکران کفر و شرف باختگان بگو
این است خطــاب ما بهمـه دشمنان مــا

هر گــز نمیرد آنکه شود او شهید حق
باقی است در صحیفــۀ عالم نشان ما