آرشیف

ای معــلم بر تــو زیـبــد افتــخــــار رهــبــری

هست بیشک پـیشــۀ تـو پیشـــۀ پیغمـبــری

از پدر والا تــری در پــیشـــگاه عـقــل ودین

زانکـــه بخشــیده تـرا ایـزد مـقـــام بر تـری

جســـم مــا پروردۀ دامــــان پاک مـادر است

روح مــارا تو بسوی عرش أعـلی می بری

درس تو ســازمحبت، مشــق تو تعلیم عشـق

دلبــری کــن زانکــــه باشــد لایق تو دلبری

مشــعل دانش بکـف داری درین وادی تـــار

شام ما شد از تو روشن همچو مهر خاوری

کهکشــان پر شـــکوهی با هــزاران خط نور 

رشک دارد بـر تو از افـلاک مــاه ومشتری

هر سـحر خورشید دانش خیزد از آغـوش تو

ای خـوشـا این تابناکی مـرحبا این سروری

کــوه إحســـانی وســـر بر قلــۀ فخر وشرف

خـم نشد هر کز سرت در پیش چرخ چنبری

گـــوهــــر ارزنـــدۀ والایی بـحــــــر الفــتـی

قیمت وقـدر تو داند هـــر کــه باشد گوهری

صحبت تــو مــــرده را بخشد حیات جاودان

روز وشب باشد همیشه کار تو جان پروری

تشـــنگان را آب رحمت میرســد از جـام تو

لطـف حـــق داده تــرا خـیـــر کثـیـر کـوثـری

سوختی چون شمع وسرتا پای توآتش گرفت

تا کــه صد پروانه را بر گردخود گرد آوری

هست این پــروانـــه هـــای نغز شاگردان تو

کــز تـو دارند هـــرنفس پـــرواز با بال پری

پیش چشـــم مـــا وانجــم زیر این سقف کبود

ختم شـد بر نـام تو دردو ســـرا نیک اختری

گر به ظاهر مستمندی هیچکه غمگین مباش

زانکه شاهانت کنند از فیض دانش چـاکری

{ مستمند غوری}