آرشیف

رساله سنگ های آسمانی مجموعه اشعار یا 34 قطعه شعر جوان با احساس وبادرد سر زمین ماست که توانسته اوضاع واحوال زندگی وجهان را بگونه های مختلف به تصویر بکشد او در نخستین شعرش زیر عنوان سنگ های اسمانی بخود نگاه هیولای داده وگو اینکه میخواهد ابزار برای همه ساز وبرگ زندگی باشد وازین حالت خشک وجمود که به نظرش بیکاره است به یکبارگی بیرون اجسته میخواهد ذره ذره وجودش بکار افتد.او حتی مرگ را وسیله بکار انداختن خود میداند ودر سرودۀ تولد از حیرت ونگرانی صحبت میکند ودنیا را کشتی بی نا خدا وسرگردان وبی جهت میداند وحرکت ماه وخورشید را تعقیب مسلسل وبی نتیجه دنیا بحساب میاورد وراستی تولد برایش شگفت انگیز است آنهم در حیران آباد دنیا.
عروج معجزه آسا بسوی آسمانها وگردش در دنیای لایتانهی همه حکایت از آن دارد عبد الله فرحمند همه فصل ها واوراق زندگی را در یک مجموعه با اورزاق زیر عناوین مختلف که نخست از رسد ها وشهابهای آسمانی می آغزد وسپس با هر قطعه شعرش سنگ ریزه وطوفان وباد وباران شکل میگیرد هنر نمائی کرده است تو گوئی او خواسته با رجم وشهاب رسد گر شیطان را از خود دور سازد وبا با اطمینان خاطر از تصمیم وسر نوشت زندگی صحبت کند. چون اورا عقیده بر این است که شیطان در کمین گاه است وانسان را به دمشکلات فراوان مبتلا میسازد. 
عبدالله فر حمند عناوین زیاد را انتخاب نموده ودر یک نقطه از طاق معجزه ها میگذرد واز تل جساد عبور نموده از زیر برگ های خزلن زندگی ولگرد های آسمانی را نکوهش میکند و بالهای خودرا محل مزرعه میداند تا دیگران ازوی حاصل گیرد او کبوتران زمان را حامل پیام قهر وخشم میداند وهمه پدیده هارا مرزگ آفرین معرفی میکند وجهان را گوری دسته جمعی گفته وهمه را به مرثیه خوانی بر تابوت زمان فرا میخواند خلاصه او در هر کنج حکمت وفلسفه دنیا وساکنان این دهر را به رنگ ها والفاظ گوناگون جلوه بخشیده.ولی پی بردن به عمق همه اشعارش کار ساده نیست وذهن قاصر بنده به فراز های سخن این جوان پر شور نرسید واز دوستان زیاد کمک جستم تا در تفسیر وتعبیر اتشعار این جوان کمکم کنند ولی جواب اصلی این بود که المعنی فی بطن الشاعر ولی با آنهم برادر محترم ما عبد القدیر علم را نیز مجبور ساختم تا باری دیگر این رساله را عبور کند ونظر خودرا با ما شریک سازد ولی ایشان گفتند به شعر وشاعری مهارت ندارد واز موهبت الهی محروم است ولی باز هم میتوانم بگویم که شناخت ایشان از جهان وما فیها همین بوده که بندگان خدا در زیر رسد ها وشهاب های آسمانی در معرض اسیب های فراوان قرار دارند وانسان نتوانسته آنطوریکه هست رسالت خودرا ادا کند ولی به همه حال امید وارم دوست عزیز ما به نوشته هابی بیشتر ادامه دهد واستعداد خودرا تبارز دهد تا مرد سخن نگفته باشد علم وهنرش نهفته باشد واز دوستان هم توقع میرود باذ ابراز نظر درین زمینه مارا بیشتر رهنمائی کنند.

 

 رشید عمر لندن