آرشیف

2015-6-19

سیداکرام الدین طاهری

در حاشیه سفر آقای زلمی رسول وزیــــر خارجه افغانستان به پاکستان

 

سفر آقای زلمی رسول وزیر خارجه افغانستان به پاکستان در شرایط صورت میگیرد که قدرت پاکستان در افغانستان با گذشت هر روز در حال افزونیست. متأسفانه نبود یک سیاست ملی و همگانی حکومت افغانستان کشور های همسایه و به خصوص پاکستان را جسور ساخته تا مداخله آشکار در امور افغانستان نماید. قبل ازینکه در مورد سفر و گفتگو ها بین وزیر خارجه افغانستان واحمد قریشی وزیر خارجه پاکستان چیزی بنویسم ، میخواهم حوادث که چند زمان پیش به وقوع پیوست و ارتباط مستقیم در روابط پاکستان و افغانستان دارد را ، بیان دارم. 
مسأله اول: برکناری جناب امر الله صالح  چند هفته قبل صورت گرفت بدین معناکه پاکستان از مدت ها بدین سو امر الله صالح را خار چشم خود در حکومت افغانستان تلقی میکرد. 
مسأله دوم برکناری حنیف اتمر گفته میشود که پاکستانیها چندان علاقه یی به ماندن اتمر در کابینه آقای کرزی نداشتند چون وی همچنان همیشه پاکستان را متهم به مداخله در قضیه افغانستان میکرد. با وجود اینکه جناب اتمر از طرف انگلیس ها حمایت میشد باز هم پاکستان در برکناری وی دست بالا داشت.چون پاکستان یکی از متحدین کلیدی انگلیس در مبارزه با هراس افگنی در منطقه و افغانستان است. انگلیس ها به هیچوجه بخاطر  حنیف اتمر روابط راهبردی خود را با پاکستان به خطر نمی اندازند . گرچه گفته میشود در ظاهر سفارت انگلیس در کابل با برکناری حنیف اتمر مخالفت خود را نشان داده بود، ولی نه چندان جدی که مشکل آفرین برای آقای کرزی میبود. چون قضیه پاکستان در بین بود، انگلیس ها روابط راهبردی خود با پاکستان را ، نسبت به حنیف اتمر ترجیح دادند. 
مسأله سوم که پاکستان را تا حد خوشنود ساخته است ، کم توجه حکومت افغانستان در روابط راهبردیش با کشور هندوستان است . با توجه به افزایش کمک های کشور هند به حکومت و مردم افغانستان ، دولت افغانستان بنابر ملحوظات که پیش خود دارد ، روابط خود با پاکستان را نسبت به هندوستان ترجیح میدهد که ما شاهد سرد شدن روابط بین هند و افغانستان در این اواخر هستیم . اینکه چرا نمی خواهد روابط خود با کشور هندوستان  که یکی از کشور های اساسی کمک کننده در هر عرصه به خصوص در بخش بازسازی افغانستان است، گسترش دهد که این میتواند صد در صد به ضرر افغانستان تمام شود.  
 
به گفته کارشناسان این نکات همیشه در هر جلسه یی افغانستان و پاکستان از طرف سیاست مداران پاکستانی گوشزد میشد و تأکید میگردد. چنانچه هم در صحبت های غرض آلود سیاست مداران پاکستان در قبال کشور مان آگاهی داریم. آنها آشکارا پیمان های بین المللی را در قبال افغانستان نقض مینمایند و گاه از گاهی سخن های خیلی مغرض در مورد افغانستان به زبان میآورند حتی اکثر اوقات چنین برداشت میشود که پاکستانیها افغانستان را منحیث یک صوبه خود می شناسند.  
خوب حالا در باره سفر آقای وزیر خارجه جناب زلمی رسول به پاکستان میپردازیم. قسمیکه این سفر در مطبوعات پاکستان و افغانستان و بین المللی انعکاس یافته ، سفر بخاطر بهبود روابط با پاکستان گفته شده است. ولی اصل موضوع جای دیگریست. این سفر در زمان صورت میگیرد که پاکستان تا حد زیادی در این اواخر به اهداف تکتیکی اش ( برکناری دو مقام امنیتی کشور و سردی روابط بین افغانستان و هندوستان ) دست یافته است. چنانکه معلوم میشود پاکستان در این اواخر عمل های دهشت افگنی اش در افغانستان را کاهش داده و نوع سیاست نرم را اختیار کرده است. در قدم نخست پاکستان تلاش دارد تا حد فشار های بین المللی را از سر خود کم سازد.در قدم دوم اهداف دراز مدت که در افغانستان  دارد ، آن را بتواند بدست بیاورد
  
اهداف دراز مدت کشور پاکستان در افغانستان چه است؟ 
پاکستانیها درست بعضی اوقات یا از نگاه روابط اجتماعی ( پشتون های دو طرف سرحد)  یا از نگاه دینی خود را دوست مردم افغانستان جلوه میدهند ولی در پشت پرده قضیه کاملاً متفاوت با قضیه ظاهری روابط است. پاکستان در طول مدت توانسته استفاده خیلی مفید از پشتون های دو طرف سرحد نماید با در نظرداشت روابط اجتماعی که پشتون های دو طرف سرحد افغانستان و پاکستان با هم دارند. ازین امر پاکستان استفاده قابل ملاحظه کرده و توانسته  حکومت های گذشته و فعلی افغانستان را زیر فشار قرار دهد. که برعکس حکومت های افغانستان هیچ وقت چنان استفاده که پاکستان از قبایل دو طرف سرحد برده ، نبرده است. چون حکومت های گذشته و جدید افغانستان هیچ گاه نتوانستند و یا هم نخواسته اند  یک سیاست تقابل و تعامل در مقابل پاکستان را تدوین کنند. ازین سهل انگاری های قدرت مداران افغانستان پاکستانیها سود بسزای میبرند . این کاملاً مشخص است وقتی یک سیاست معیین و واضح در قبال کشوری که هیچ وقت طرفدار صلح و ثبات در افغانستان نیست ، نداشته باشید، این خود دست کشور مداخله گر را باز نگه میدارد. متأسفانه باید گفت که پاکستان مارا به هر نوع دارد ازبین میبرد و حکومت افغانستان سخنان دلسوزانه و برادرانه در مقابل به زبان میآورد. 
تدوین راهبرد مشخص و درست که سیاست تقابل و تعامل را تعریف نماید یکی از ضرورت های مبرم در پیشبرد راهبرد ، راهکار و دیگر روابط ها ی خورد و بزرگ هر کشور در جهان پنداشته میشود. 
قرار که معلوم میشود پاکستان از برکناری امرالله صالح و حنیف اتمر از حکومت افغانستان اظهار سپاس کرده و حالا دارد یک کمی سیاست خود را در افغانستان تغییر میدهد. انتحار، انفجار ، ترور ، آتش زدن مکتب ها ، سوختن مزرعه ها ، از بین بردن زیر بناء ها تا چند وقتی توقف میدهد تا به مردم افغانستان چنین وانمود کند که همه ضعف های امنیتی که باعث کشتار و خرابی در افغانستان انجام میگرفت ، مقصر اصلی همین دو مقام برکنار شده حکومت افغانستان بوده است. ناگفته نباید گذاشت که پاکستان چنین سیاست های غرض ورزی تفرقه بیانداز و حکومت کن را از برادر بزرگش ( انگلیسها ) آموخته و آن را بخاطر برآورده شدن اهدافش به هر طریق که شود در افغانستان استفاده مینماید. 
 
 میخواهم پیش از پیش بگویم  با روی کار آمدن بسم الله محمدی به حیث وزیر داخله بعد ازینکه  شورای ملی به وی رای اعتماد داد و شروع بکار نماید ، باز مداخله خرابکارانه پاکستان به اوج خود خواهد رسید. چون پاکستان به هیچوجه طرفدار  افراد چون بسم الله محمدی که یکی از چهره های شناخته شده جهاد ومقاومت ملی بر ضد پاکستان ، القاعده و طالبان میباشد ، نیست و یک لحظه آرام ننشسته و از هر طریق و امکانات دست داشته استفاده کرده تا توطیه ایجاد نماید.  در قدم اول حمله های انتحاری ، انفجاری و دهشت افگنانه خود را افزایش خواهد داد. تا توانایی کار بسم الله محمدی در وزارت داخله را زیر سوال برده و سبب بدنام شدن چهره وی در بین مردم افغانستان شود. از همین حالا پاکستان شروع به ترتیب و تنظیم برنامه های آینده اش در بعد از قدرت رسیدن بسم الله محمدی دست بکار شده است.
  پاکستان طرفدار افرادی در حکومت افغانستان می باشد که وی ضد سیاست های پاکستان در افغانستان نباشد. ازینرو برای آقای بسم الله محمدس خیلی دشوار خواهد تا بتواند وظیفه خود را به وجه نیک انجام دهد ، البته این به معنای ناکارایی آقای بسم الله محمد نیست ولی پشت پرده توطیه خیلی بزرگ تدوین گردیده است. پس بر مردم افغانستان است تا دشمن واقعی خود را شناخته ، دست مداخله گران را کوتاه نمایند .
در آخر باید یادآوری نمایم که جناب بسم الله محمدی یکی از جمله فرزندان صدیق سرزمین مان بوده و  همیشه در بین مردم زنده گی کرده و از درد و رنج مردم بخوبی آگاهی داشته و توانایی از بین بردن دشمن خاک و مردم را ، دارد. از خداوند برای ایشان پیروزی و کامیابی را آرزومی نمایم. 
 
زنده باد مردم سرفراز افغانستان  
 سیداکرام الدین "طاهری"
taherise@hotmail.com
www.isteqlal.blogfa.com