آرشیف

2014-11-17

مولانا کبیر فرخاری

دختر گل

 

رهبری در شب چراغ ماه و پـروین مـیکـند        چشم نابینا عصـای دسـت رهـبـیـن مـیـکـنـد
از درون صخره چون فرهاد آب آرم بـرون         تلخی     کامم گـوارالـفـظ شـیـریــن مـیکند
آنکه میچوشدچو زالوخون میـهن بی دریغ        روزفردا بینمش هـمواره سـرگـیـن مـیـکـنـد
غرب اگر گیرد زمام امـر مـاب ردسـت خـو        ملـت مـحکـوم مـارا سخـت تـوهـین  میکند
تا براند دشمن دون مردمم زیـن سر زمین         اسپ همت راجـوانان وطـن  زیـن  مـیکـنـد
میگزد  ماری که دارد  کشورم   درآستین         این عمل همسایه بادندان و ژوبین مـیکـنـد
در بساط نرد بازی دیـده ام  مـلای   لـنـگ         بی تمیزازفرط  مستی اکـت فـرزیـن مـیکـند
هرسیاسی  میکشد سـر ازگـریـبان فریـب         سرمه ی مـکـروریا درچـشم کم بین  میکند
هرکس آلاید بسی در سیرروز و روزگــار         دست خود یکـجـا اگربا دست چرکین میکند
نیست  میزان  عدالت در کف  مرد عـدیـل         دست کج رفـتـاربریک طرف شاهین میکند
از خیابان میکشد  گلچین  گـیـاه هرزه را         ناز بیجا  در حریـم  بـاغ  نـسرین  مـیـکـنـد
پس نمی گرددچوپیش آیین انسان پروری         قوم لوط از نارسی این کار نـنگـیـن میکند
سامری  گوساله  را  گیرد خـدای  لایزال        جبرئیل  از مشت  خاک آهنگ تدوین میکند
دختر گل در چمن (فرخاری) با نازونشاط
برعروس شعردست اورنج رنگین میکند

 
مولانا عبدالکبیرفرخاری
ونکوور کانادا