آرشیف

2020-11-3

گل رحمان فراز

“دانش” مورد حمله “داعش”!

دانشگاه کابل مکان آکادمیک و علمی است. مکان که همه به منظور تغییر مثبت به آن نگاه می کنند. آزادی، درس، فضای صمیمانه، احترام، خردباوری و پویایی مولفه های اصلی این مکان درسی اند. دانشگاه کابل فابریکه معنویت ساز انسان ها است. انسان ها/دانشجویان با معلومات تُهی و غیر اساسی وارد این کانون شده و با اندیشه جامع، باز و بینش انسانیت مدارانه از اینجا به جامعه تقدیم می شوند.

سطوح تدریس، آموزش و توانایی دانشجویان و آموزگاران این دانشگاه در سطح بین المللی قابل مقایسه است. روش تدریس نوین، نصاب مدرن، شفافیت در امور تدریس، محیط تعلیمی سالم، نصاب تعلیمی دقیق و روند رسیدگی به روش های درست تحقیق، برنامه های رونمایی، برگذاری جلسات و نشست های علمی، آموزشی و ادبی بود.

افتخار دانشجویی چهار سال در این فضای آکادمیک را دارم. از این فضای علم و خرد موارد بی شماری را آموختم. حضور هر روزه مان در زیر درخت ها و بین چمن ها با قلم، چپتر و بیک و کمپیوتر داد از ترقی و تلاش برای آموزش و علاقه مندی به آن می زد. کسی را با کسی کاری نبود و تنها مرام دانشجوی خوب و الگو بودن در صنف بود. استادان با روحیه احترام به شاگردان نگاه می کردند. و در طی نمودن مسیر علمی ایشان را هم رایی، هدایت و رهنمایی می نمودند.

در آنجا هم "داعشگاه" شدنِ "دانشگاه" با پخش و نشر افراطیت از طریق آموزگاران و دانش جویان دانشکده شرعیات در مشام ما می خورد. یادم می آید که هیچ چیز ترسناک تر از آزمون کتاب ثقافت اسلامی نبود. نمره تعین شده این کتاب از لابلای پوشش و حجاب سنجیده می شد و معیار اصلی نمره گرفتن طوطی میخانیک بود.

بعد از فراغت ما، شک ها به یقین تبدیل شد. استادان افراطی شرعیات اقرار داعشی شدن را نمودند و وعده آغاز و قیام داعش را از دانشگاه کابل داده بودند‌. تفکر داعش و صف قرار گرفتن در برابر حجاب، آزادی و دموکراسی از تبلیغ ایشان آغاز یافت. آنها با ترویج این خط، خطوط آزادی، علم، ترقی و معرفت را مورد هدف قرار دادند و خانواده ها را به داغ و خون عزیزان شان سوگ وار نمودند‌.

این آغاز ویرانگری دانش در دانشگاه کابل خواهد بود. برای سنجش راه حل این مسئله می باید چشم ها را شست و نوعی دیگر باید دید. شناسایی عاملین اصلی تبلیغ دهشت و وحشت از شرایط اساسی تامین فضای امن به شمار این محیط بشمار می رود. در آخر برای همه دانشجویان پرپر شده آرزوی مغفرت می کنم.

با مهر
گل رحمان فراز