آرشیف

بعد از سقوط نظام سیاه طالبان و ایجاد حکومت موقت آقای کرزی، میلیون ها دالر از طرف جامعه بین المللی برای افغانستان اهدا گردید است تا سرزمین جنگ زده را به ثبات نسبی برسانند.
بی خبر از اینکه در این سرزمین هیچ چیز به شکل طعبی آن باقی نمی ماند و همه چیز برهم خورده است. هر آنچه می خواهی انجام بده و تمام دار و ندار یک جامعه ی مظلوم را به یغما ببر! کسی نیست که از تو پرسان کند. 
بودجه نسبی که از طرف وزارت مالیه برای ولایات کشور طی یک سال در نظر گرفته می شود، متفاوت است. اگر یک ولایت که اشخاص با درایت به عنوان وکیل و یا هم کاره ی داشته باشد،  بودجه ی آن نسبت به ولایات محروم، بیشتر بوده و تکافوی نیازمندی های بازسازی و نوسازی مخروبه های نظام امارت اسلامی را می نمود. 
اما در ولایات که همانند غور، بودجه بسیار نسبی در نظر گرفته می شود‌.
این بودجه ناچیز بین نهاد های دولتی به اساس نیازمند ها از طرف ارگان مربوطه تقسیم می شود.
خجالت است که در راس ادارات دولتی ولایت غور، افراد و اشخاص قرار گرفته اند که توانایی مصرف بودجه ناچیز را ندارند. این ضعف و ناکارایی ماست نه نابرابری حکومت مرکزی!
در اوایل سال های ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۰ بودجه ناچیز برای غور اختصاص داده شده بود. وزارت مالیه بعد از ختم سال مالی ضمن بررسی مصارف بودجه ولایات دیده می شود که بودجه سال مالی ولایت غور ۱۰ الی ۲۰ فی صد به مصرف نرسیده است. 

در این موارد کی ملامت است؟!
این همه نابسامانی‌های  که اتفاق افتاده است، فقط بی طرفیتی ماست نه جفای حکومت مرکزی!
در این آواخر نظر به مکانیزم جدید وزارت مالیه، اگر بودجه یک ریاست پیش از سال مالی تمام می شود، نظر به مکانیزم جدید از طرف اداره مربوطه پیشنهاد می شد تا اینکه بودجه مورد ضرورت از طرف وزارت مالیه پرداخت گردد. 
عدم ظرفیت، ناکارایی، سواد کافی، خویش خوری های ناچیز…! باعث شده است تا نتوانیم بودجه که ناچیز است به مصرف برسانیم. 

نقل:
روزی از روزهای خدا، همرای یک از دوستانم که در وزارت مالیه ایفای وظیفه می کند، علل و عوامل عقب ماندگی ولایت غور را جویا شدم! بسیار کوتاه چنین ابراز داشتند:
برای مثال در سال ۲۰۰۵ نظر به ضرورت و لزوم دید وزارت مالیه برای ولایت غور یک میلیارد افغانی بودجه انکشافی در نظر گرفت بود. در ختم سال مالی، دیده شد که بودجه انکشافی این ولایت ۵ فی صد مصرف نشده است!
رهبری وزارت مالیه مصمم به این شدند که این ولایت خودکفا است و باید در بودجه ی سال مالی آینده بودجه نصف شود.
نصف بودجه یاد شده در سال ۲۰۱۱ برای غور اختصاص داده شد اما متأسفانه بی درایتی و بی طرفیتی باز هم مانع مصرف این بودجه ناچیز شد.
طی سال های گذشته به همین منوال ادامه پیدا کرد تا اینکه دولت به فکر شد که ولایت نیاز به بودجه ندارد بجز از معاش ناچیز مأمورین. در غیر آن، یک افغانی برای این مردم پرداخت نشود.
بدبختانه باز هم در سال ۲۰۱۸ یک تعداد ادارات ما اضافه تر از ۲۰ فی صد بودجه دست داشته خود را برای این ملت مظلوم مصرف کرده نتواستند. 
خجالت خجالت خجالت تان باد.

امینی 
فیروزکوه 
۲۰۱۸/۱۲/۱۹