آرشیف

هـر گه ز کبر و کینه به میهن حذر کنیم

باشد که دفع فتنه گر و شور و شر کنیم

گیریم هر آنکه بد نــــگرد سوی این وطن

از چشم و دیده کور وهم از گوش کر کنیم

 پشتون و تاجیک، هزاره ازبیــک  را بهم

آشتی دهیم و خلط ، چو شیر و شــکر کنیم

زین تنـــگنای حیرت و رنجش چو وارهیم

جاهش چنــــــــان دهیم که ورا نامور کنیم

از وحشت و ز دهشت و این بند و بست ها

پرهیــــز بسی و دوری و صرف نظر کنیم

باشد که تیــــر آه دل فاقـــــه و یتیــــــــم

در بطن خصم دون صفت کـــــــارگر کنیم

بر خستــــه گان بادیه ی یآس و اضطراب

گیریـــم همچو خضر ، رهش راهبر کنیم

این مهد و زادگاه عقابان درین جـــــهان

هرگـــــــز نشایدش که ز بد ، هم بتر کنیم

مــــگذار که نور دیده و یا طفل این وطن

حیران به هــــــر دری به هوای پدر کنیم

یا مادری که عمــــر عزیزش نموده خوار

نـــخـــــل مراد هستـــــی وی بی ثمر کنیم

با عزم و یک ارادهء راسخ یـــکی شویم

کاخ ستمــــــگران ، همه زیر و زبر کنیم

فرصت مده ز دست ، ای همــوطن که ما

سعی و تلاش و کوشش خود بی اثر کنیم

قاصد ز سوی مام وطن خواهش از تو کرد
این شام تیره صبح و چنین شب سحر کنیم
باشد دعای «مهدوی» هر صبح و شام همین
یارب ! نهال صلـــــح  وطــــــن بار ور کنیم