آرشیف

نکات چند در مورد نوروز که برگرفته ازآئین زرداشتی ویا قبل از آن است که در اکثر جوامع اسلامی به شمول افغانستان نیز انجام میشود و هیچ ارتباطی با اسلام ندارد و خرافاتِ بیش نیستند:
1-   روشن کردن آتش در سپیده دم نوروز؛
2-   این تصور که با افروختن آتش روان در گذشتگان را به خانه های شان پذیرا میشوند؛
3-   پخش کردن آهنگ های نوروزی از بلند گو ها؛
4-   آویختن شاخه سبز از درخت سرو یا شمشاد بر سر دروازه خانه ها که نشان عشق و دوستی است است و بدون اینکه کسی با مهمانان سخنی بگوید با زبان بی زبانی به آنها خوش آمد گفته میشود؛
5-   اولین دیدار نوروزی از خانواده ای آغاز میشود که در سال قبل در گذشته ای داشته است که این بازدید برای سوگواری و تسلی بازمانده گان آن نیست  بلکه به دیدن همان"درگذشته" میروند و آنرا مهمان خود دانسته و حضور اورا ادامه زندگی قبلی آن میدانند؛
6-   سفره هفت سین که درزمان خاص گسترده میشود و فامیل دور آن جمع میشوند تا برکت لحظه مقدس و گردش سال را در یافت کنند؛
7-   سیزده بدر،سابقه آن تا بابل میرسد که دوازده روز را جشن میگرفتند به نشان دوزاده ماه سال و روز سیزدهم در حقیقت پایان جشن بوده که روز آشفتگی و به هم ریختن همه چیز است و جشن تمام میشود، درکل عدد سیزده را نحس میدانند؛
8-   رفتن به مزار درگذشتگان و روشن کردن شمع، یعنی قبل از نوروز، روشن کردن آتش به منظور دعوت روان مرده گان و بعدا در روز اول نوروز روشن کردن آتش جهت بدرقه روان شان بسوی نا بودی؛
9 –   و در افغانستان همزمان با برپایی این جشن که جنده مولا علی بر افراشته و میله گل سرخ آغاز میابد هزاران ناروایی خلاف شرع در آن دیده میشود.

محمدنذیر نصرت 
29 حوت 1393
هرات