آرشیف

سالیان متمادی میشود که نزاع برسر خط سرحدی دیورند میان دو کشور همجوار افغانستان و پاکستان موجود بوده, و این نزاع و جنجال از زمان تأسیس پاکستان منحیث کشور جدیدالتشکیل در سال 1947 میلادی وبیرون آمدن پای کشور استعمارگر انگلستان شروع شده, و حکومتهای مختلفی که در افغانستان روی کار آمده اند, خواستار جدی حل این معضله سیاسی شده اند, حتی داؤد خان یکی ازمقتدر ترین رؤسای جمهورافغانستان امر لشکر کشی را به آنطرف داده بود.
این خط سرحدی واقع در جنوب و شرق کشور به طول km2000 در زمان امیر عبدالرحمن خان در سال 1893 میلادی برای مدت صد سال یعنی الی سال 1993 میلادی که تقریباً 13 سال از تاریخ انقضأ آن میگذرد, امضأ و تعین گردیده است ولی نکته مورد توجه این است که ترجمه دری و یا پشتوی این قرارداد هرگز توسط دولتمردان افغانستان امضأ نگردیده است و به گفته یکی از مؤرخان؛ امیر عبدالرحمن خان بخاطر پایدار ماندن بر سر قدرت قرارداد های را که اگر چه به زبان انگلیسی بوده امضأ میکرد , بدون در نظر داشت محتویات آن. پاکستان برای مقابله با دشمن دیرینه و سرسخت خود یعنی هندوستان هرگز حاضر نیست تا این خاک را از دست بدهد و افغانستان نظر به سوابق تاریخی خود ادعأ مینماید که این ساحه خاک اصلی وی بوده و باید به صاحب اصلی اش داده شود, در حالیکه مردم این ساحه آزاد, خواستار تأسیس کشور جدید بنام پشتونستان می باشند.
مناطق شمالی وغربی پاکستان آزاد بوده و قوانین وضع شده پاکستانی را قبول ندارند, فعلاً این مناطق آزاد یکی از پرورشگاه های مهم تروریزم و القاعده بحساب آمده که در این مناطق آنها تربیه و تمویل گردیده و بعداً غرض فعالیتهای دهشت افگنانه از سرحد گذشته و به افغانستان فرستاده میشوند.
پاکستان در طول تاریخ پیشنهاد های کرده است تا این خط سرحدی طولانی ماین فرش شود ویا سیم خاردار گرفته شود ولی هدف آنان اینست که باید افغانستان از حصول خاک اصلی اش دست کشیده و این خط سرحدی را برسمیت بشناسد.
این خط سرحدی را به آن وجه دیورند نام گذاشته اند که توسط هئیت انگلیسی بنام Mortimer Durand امضأ شده است. حالا وقت آنست که بیرق ملی افغانستان در فضای پشاورو کوئیته در اهتزاز آورده شده و حق به حقدار برسد.