آرشیف

انا لله و انا اليه راجعون

یا پروردیگارم آن طفل معصوم را برای استاد بزرگوار شفع و برای خود استاد واعضای فامیلی نجیب شان صبر جمیل عنایت فرما آمین یا رب العالمین
بارخدایا ! بدون شک قادرهستی ،خالق هستی ، بدنیا میاوری وبعد از تکمیل ایام به دنیای ابدیت برمیگردانی بلاکیف همه چیز بدست توست . هرکی را خواهی عزت میدهی وهرکی را خواهی دچار ذلت میگردانی، این را میدانیم وباورکامل داریم که جزتوکسی توان این را ندارد بارخدایا هرچی است ، خوب است یا بد ، سیاه است یا سفید باتمام چیزرا خودت میدانی وبه آن آگاه هستی .
بارالهی ! چی میشود چشمان که همیش حقایق وخوبی ها را میبنید وازبدی ها وناهنجاری ها متنفراست وچشم که همیش بخاطرمرگ ودرد مردمش خصوصآ مردم های مسلمان،متدین، نیک اندیش ، خیر، دانا، وطن پرست و باوجدان این سرزمین اشک میریزدو لایق وسزاوار اشک ریختن نیست نریزانی،. واقعآ خیلی درد آور است وهرانسان را اندوهگین میساز وهرقلب را جرحه دار . 
بارخدایا ! باربارتکرار میکنم آنچه خودت میدانی ما قادربه درک آن نیستیم ومن ایمان دارم هرکاریکه میکنی آن بدون حکمت نیست وخوبی بنده گانت بدون شک در آن نهفته است 
دوستان بزگوار سایت میزین جام سلام وعرض حرمت دارم بخدمت شما ودرضمن خواستم یک قطعه شعر که استاد بزرگوار، استاد فضل به سوگ فرزند کوچکش سروده بود واین را ازیشان گرفتم وبا شما نیزشاریک بسازم و ا یـن پـارچـه را اسـتـاد فـضــل به اسـتـقـبـال ســرودۀ محـتـرم مولانا صاحب فـرخاری شاعـر والا مقام کشـور که به مـنـا سـبـت مـرگ نا به هـنـگام کـوچـکـتـریـن فـزنـد ایشان فـضــل ربـی کـوچـک زیر عنوان مرثـیـه زیب قلـم فرموده بودند برای تسـلـی خاطـر خود وهـمـه والـدین عـزیـز وطـن که به داغ نا مـرادی فـرزندان شـا ن نشـسـتـه ا ند سـروده ا نـد. 
دوست شما علاءالدین جلالی
 

پـــدر را مــی کــنــــد رنـجــور فـــرزنــــد

 

 

پـــد ر را مــی کــنــــد ر نـجــور فـــر ز نــــد
ا گــر شـــد نـا خـو ش و نـا جــور فـــر ز نــــد

ز بهـــر درد و د رمـا ن جـا ن نـثــا ر ا ســـت
پــذ یــرد خـوا هـــش و مـنـظــور فـــر ز نــــد

پـــــی ر شـــد و کـــمـــــا ل و ا ر تــقــا یـــش
به هــر کــس مـی شــود مــزدور فـــر ز نــــد

بــــرای خـــیــــر و ا صـــــلا ح نــو ا قـــــص
بــــود مــا نـــنــــد ۀ مـــا مـــور فـــر ز نــــد

د رخـشـــا ن حـُــب حــق هــرآ ن و هـــر د م
بـه روی چــهــــر ۀ پـــر نـــور فـــر ز نــــد

چو یـو ســف مـی نــمــا یــد هــرکـه را پـُـور
چـو دا نـی حـکــمـت و مـنـشـورفـــر ز نــــد

بــــــرا ی ا نــــتـــخـــا ب و ا زد وا جــــــش
پــذ یــرد ا مــر و هــــم د سـتــور فـــر ز نــــد

بـه هــُـد هــُـد چو چه ا ش بهـتـر ز طــا وس
نـمـــا یـــد بـهـــتـــر از هـــر پــُورفـــر ز نــــد

نـگــــر ا ز حــــب او شـــد پـیــر کــنــعـــا ن
غـمــیــن و خـســتـه و مـهــجــورفـــر ز نــــد

ز نـوح بـربـوده صــبـــر و طــا قـت و هـوش
د لــش هــر گــز نــشــد مـنـفــور فـــر ز نــــد

هــنـر شــد د ر نـظــر هــر عـیــب و نـقـصــا ن
نــگــه کـــنقـصــۀ مـشــهــور فـــر ز نــــد

به د اغـــش تا قـیــا مـــت مــی چـکـــد خـون
ز زخـــــم کـا ری و نـا ســـور فـــر ز نــــد

خـــد ا و نـــد ا ! بـه احــســـا ن قـــد یــمـــت
فــــروزا ن کــن دل پـر شـــورفـــر ز نــــد

پــدر را هــمـچــو مـجـنــو ن مـی کــنــد زا ر
ا قــا مـــت گــر کــنـــد بـر گـــورفـــر ز نــــد

مـجـســــم گــر کــنـــی یــا د و صـــا لـــش
هــمــیـشـه مـی شـوی مـخـمــور فـــر ز نــــد

تـــرا حـُــب حــقــیــقـــت مــیــکــشـــا نــــد
پـــذ یــری گــر رهـی مـنـصـور فـــر ز نــــد

خـلــیــــل الله ز لــطــــف خــا ص ا یــــزد
پــذ یـــرفــت هـــد یــۀ مـشـهــور فـــر ز نــــد

خــد ا یــا ! خـود نـمــودی ایـن چـنـیــن ر ســــم
کـه بـا شـــنــد ا ب و جــد مــزدور فـــر ز نــــد

شــود یـک عــمـــر صـــرف کار و کـو شـــش
کـنــد تـا مـلـک د ل مـعــمــو ر فـــر ز نـــــد

خـــد ا ونـــد ا ! بـه فــضـــل بـــی حـســا بــت
نـظــر کــن خــود به ا یـن معــذورفـــر ز نــــد

بــــــده صــبـــری بــــرای درد مــنـــــد ا ن
بـه یــا د د یــــد ۀ مــســتـــور فـــر زنــــد

اوسـتـاد فــضــل الــحــق فــضــــل
چـغــچـــران ثـور ســا ل 1392 هـــجـــری شـمــــســـی