آرشیف

***
ای غم! مــــرا رها کُن
از درد ها ،جُــــــدا کُن
شرمِ،از آن خُـــــدا کُن
جای جفــــا،صـــفا کُن
***
هرکه را بخاک نشاندی
داغ بردلش بمانـــــــدی
خون ازجگرچکانــــدی
آخربخون کشانــــــــدی
***
هرجا ،نهـــــــادی پا را
دامن زدی ،جفــــــا را
ای قلبـــت،سنگ خـارا
آزار دهی ،تـــو مـا را
***
حکمت،دراین چه بوده است
بی ارزش، آن نبــــوده ست
آرام ،زدل ربــــــــوده ست
اجرای امـــــر بــوده است؟
***
درتو،بسی اثر ها ست
پیش رویم سفرها ست
درقعرچشم ،گُهرهاست
برظالمان،سقر ها ست
***
بیغــــم نبودکه انسا ن
اینرا بدان تو،هر آن !
هرچه رسد ،ز کیها ن
باید تحمل بــــــــرآ ن
***
ممنونِ تومنــــــم، غم!
شکراست مرا دما د م
این خصلتیست،ازآ د م
غــرق درتو،کُلِّ عالــم
***
اندوه وغــــم کسیراست!
کاورا،چو معنی پیــداست
تحلیــــل براش آشنا ست
هرچیز،براش گــــویا ست 
***
هرچه توخــواهی،آنکن !
ازتهِ دل وجــــــــان کُن !
کَی گویم من، چنان کن!
گَــــه اینـدم و پسان کن!
***
ای همـــدم! وهمزبانم !
گـــــوشِ تو،وفغـــــانم 
دِه درس!کن امتحانم !
رشکِ همین زمــــانم 
***
ببریــــــده باد ! زبانرا
گر یاد کنم ،خسان را
خاکی زنم، دهـــان را
تا یابـــــم، آن امان را
***
بعداً،سکــوتِ ما بین
وآنهم،تابــوتِ ما بین
جسمِ فرتوتِ ،ما بین
نورِیاقـــــوتِ ما بین
***
رِحلت،رها کــــند غم
ذکر ودعـــاکن هر دم
روحت گویا کــــند هم
قطرات اشک، شود یم
***
غمخوارتو،یک آن اوست
زیراکه او،بــــــود دوست
پرورده ات، دراین پوست
ایمان براو،چه آبــروست
***
را ز د رونِ مــا را
دانی تــو،آسمــانا !
آرام مشو! فـغــانا !
هستی خودت، بیانا!
***
خشنــــودیت ،مرام ا ست
از لطف وآن کـــرام است
(خشنود) برات،غلام است
این خــــوش بود،علا مت

***********
عبدالکریم(خشنود هروی کهدستانی)
شهر کییف-جمهوری اوکرائن.