آرشیف

سیرت نویسان مینویسند:
دریکی از روز ها امیر المؤمنین  حضرت عمر (رض) در حالیکه در ایراد خطبه روزجمعه درمسجد نبوی در حالا خطبه بود چنین فرمود :
ای مردم! مهریه زنان را زیاد تعیین نکنید و اگر یکی از شما  از مقدار مهریهء ازواج مطهّرات و دختران پیامبرصلی الله علیه وسلم ،مهر بالاتری  تعیین کنید آن را ضبط وبه بیت المال تحویل خواهم  داد . در این میان پیرزنی حاضر در نماز جمعه بلند شده گفت: یا امیر المؤمنین شما حق چنین فیصله را ندارید ، زیرا الله تعالی در قرآن عظیم الشان فرموده است : «وَءَاتَيۡتُمۡ إِحۡدَىٰهُنَّ قِنطَارٗا فَلَا تَأۡخُذُواْ مِنۡهُ شَيۡ‍ًٔا» ( سوره النساء: ( 20  ( ای شوهران! اگر شما زن خود را مال زیاد می‌دادید، باز آن را نگیرید).
 امیر المومنین حضرت عمر بعد از اینکه در مقابل حکم اماراتی خویش کلام پروردگار را شنید فوراً از اجرای حکم خویش منصرف شد ، واز منبر پایان آمده وفرمود : «كل الناس أعلم من عمرَ حتى العجائز» یعنی همه ای مردم حتی پیرزنان نسبت به عمر داناترند.
 یکی ازخصوصیات عالی که درشخصیت وکرکتر حضرت عمر (رض ) وجو داشت ، همین بود : «كان وقافا عند كتاب الله» هرگاه آیه‌ای از قرآن عظیم الشأن را در مقابل حکم خویش درمی یافت ،بصورت فوری ازتصمیم وفیصلهء خویش منصرف میشود ودر مورد حکم خویش تجدید نظر میکرد.
 
تتبع ونگـارش :
امــیـن الـدیــن» سعـیـدی – سعید افـغــانی«
مــدیـــر مطـالعات سـتراتــــیـژیک افـغـان و
مسؤل مرکز کلتوری دحـــــق لاره- جرمنی