آرشیف

 
سخنی بی پرده  با آقای هیواد والی غور
نخست از همه باید بگویم: نمی توانم خوشحالی خود را پنهان کنم. چون می بینم جناب والی دوست دارند با مردم ارتباط داشته باشند آنهم از راه وسائل پیشرفته. از اینکه من مستقیما میتوانم با آقای  والی  سخن بگویم خوشحالم. جناب والی درخواست شما را از  غوری های خارج از کشور را در ویبسایت "جام غور" خواندم، نخست فکر کردم یک شخصیت خیر است که چنین در خواستی را مطرح کرده است.اما وقتی نام شما و مقام دولتی شما را در پایان نامه دیدم تعجب کردم. این درخواست را اگر یک شخصیت مردمی و خیر مینوشت هیچ تعجب نداشت. اما این چنین در خواستی  از سوی یک معمور دولت جای بسیار تعجب دارد.
والی صاحب من آدم بد بینی نیستم اما در خوش بینانه ترین تحلیل این خواهد بود که شما آدم خدمتگذار به مردم هستید و قصد خدمت به مردم را دارید اما راه خدمت را سرچپه روان هستید. درست است که شما را دولت در این پست تاُیین کرده اما شما پل پیوند بین مردم و دولت هستید. شما باید بین مردم بروید مشکلات شانرا از نزدیک ببینید و این مشکلات را به دولت یا مرکز کشور انتقال دهید تا دولت به فراخور دارایی خود بودجه را برای حل مشکلات اختصاص دهد. شما از نبود راه ارتباطی آسفالت  ، امکانات بهداشتی و درمانی ، برق ، مکتب و کارخانه ها که نیاز مبرم مردم است سخن نمی گویید. اما برای گلکاری یک مکتب از مردم درخواست کمک میکنید.
 این مشکلی که شما از آن نام بردید و از مهاجرین خارج در خواست کمک کردید یکی از هزاران مشکلی است که شهروندان غور با آن دست به گریبان هستند. شما برای دیگر مشکلات چی فکر کردید؟  از آن همه کمبودها فقط  تازگی در اخبار خواندم آسفالت جاده های مرکز شهر چغچران را آغاز کرده اند. امیدوارم این اسفالت مثل آسفالتهای جاده های کابل چند ماه بعد کنده نشود.
 آیا منتظر هستید مردم برای حل همه این مشکلات کمک کنند؟
آیا مردم مشکلی دیگری ندارند؟ همین چند ماه پیش دوکانداران  شهر چغچران دست به اعتصاب زندند آیا از درخواستهای آنها خبر دارید؟
درخواست کسبه شهر غور در آن اعتصاب سبزی کار و گلکاری باغچه چند مکتب نبود. مردم درخواستهای بسیار مهم و حیاتی داشتند. چقدر پیگیر درخواستهای منطقی مردم محروم ولایت غور شدید؟
در صفحه انترنتی رادیو کلیک خبر اسفناکی  را خواندم با عنوان "یک داکتر صد هزار مریض". در ادامه خبر آمده:باشندگان ولایت غور به دلیل نبود مراکز صحی، دوا و داکتر با خطر مرگ روبرو اند.
باشندگان این ولایت شاکی اند که بیماران زیادی پیش از انتقال به مراکز صحی در کابل و دیگر ولایت‏های کشور جان می سپارند.
آقای هیواد  برای این مشکلات فاجعه آفرین و عاجل مردم غور چکاری انجام داده اید؟
 
آیا خبر دارید بیشتر روستاهای ولایت غور مکتب ندارند؟ و فرزندان شان در بیابان زیر خاک، آفتاب، باران نشسته هستند و درس میخوانند.  اگر خبر دارید بفرمایید برای فرزندان این روستایان محروم چکار انجام دادید؟
اگر خبر ندارید زیاد بخود تان زحمت ندهید،همینطوری که پشت میز ریاست تیکه داده اید از طریق کامپیوتر روی میز تان نگاهی به عکسهای از" عکس های زیبا از ولسوالی زیبایی ساغر ولایت غور"  بی اندازید تا برای شما وضعیت این بچه های محروم معلوم شود. پیوند آن عکسهارا در پایان مطلب گذاشتم. همین طور توجه شما را جلب میکنم به مطلبی که خودم نوشتم با عنوان " مکاتب بیابانی و دشتی در قرن 21 شرم حاکمان افغانستان" .
آیا این هزاران مشکلاتی که مردم غور با آنها روبرو هستند با کمکهای مردمی حل میشود؟ اگر حل میشد مردم بجای اعتصاب کردن خود شان آستین بالا زده پول جمع آوری میکرده مشکلات را حل میکردند.
آیا مردم صبور ، محروم و مظلوم ولایت غور سهمی از بوجه بازسازی دولت مرکزی دارند یانه؟
 اگر دارند کی باید این بودجه را بگیرد و مصرف کند؟
 آیا شما در این باره مسئولیتی دارید؟ اگر شما مسئول نیستید پس کی مسئولیت گرفتن بودجه از مرکز و مصرف آن در آبادی ولایت غور دارد؟
اگر شما یا دیگر مسئولان دولتی گرفته اند بفرمایید کجا این بودجه را مصرف کرده اید؟
 من امیدوارم غوری های عزیز خارج نشین و همه هموطنان خارج نشین به این درخواست شما را لبیک گویند و کمک کنند. اما  آقای هیواد مشکلات و محرومیت ولایت غور بی حد و اندازه است این محرومیت با کمک چند صد  یا چند هزار دالراز اینجا و آنجا حل نمیشود.
شاید حضرت عالی بفرمایند دولت بودجه کافی ندارد که اخصاص دهد برای مکتب سازی حالا گلکاری بماند. جناب والی صاحب هرسال اکثریت مطلق  وزارتخانه های دولت اعلام میکند بودجه سالانه خود را نمی تواند مصرف کند. یعنی اینکه پول اضافه میماند نمی دانند کجا مصرف کنند.
فقط کافی است والی های دلسوزی مثل جناب عالی مشکلات و محرومیت های مردم را بگوش آقای کرزی و وزارای شان برسانید و ادله کافی هم ارائه کنید شاید آنها آن بودجه های مصرف نشده را به ولایت غور اختصاص دادند. آن وقت است شما در ذهن و دل مردم غور قهرمان خواهی شد و تا تاریخ است نام نیک شما ورد زبان خلق الله خواهد بود.
باز هم شاید بفرمایید  تنها هستید و گوش شنوای در مرکز نیست. آقای هیواد من هم از آن آدم های نیستم که هی ایراد بگیرند اما هیچ راه حلی پیش نهاد نکنند.  چندین راه میشود برای شما نشان داد تا وزرای دولت مجبور شوند سخن حق مردم و شما را بشنوند. یقین دارم دست تان خالی نیست شما اختیارات و توانای های فراوانی دارید تا با استفاده از آنها امکانات زیادی را از مرکز جلب کنید. به چند نمونه بسیار ساده اشاره میکنم. 
1 _  با نماینده های مردم ولایت غور در پارلمان به تماس شوید که چرا درخواستهای مردم غور را پیگیری نمی کنند تا دولت بودجه کافی به ولایت غور اختصاص دهد.
2 _  افراد آگاه ، باسوادان شهر چخچران و  نماینده های پارلمان و همینطور نماینده های شورای ولایتی را با هم گرد آورید در یک جمع بزرگ روی درخواستهای بحق مردم بحث کنید و راهای محقق کردن آنها را جستوجو کنید. این نشستهای را میتوانید  سالی چند بار انجام دهید حتما کارگشا خواهد بود.
3 _ نماینده های پارلمان را تشویق کنید تا یک گروه بزرگ پارلمانی از نماینده های ولایات محروم در پارلمان درست کنند. به این طریق دولت را وادار کنند بودجه کافی را برای محرومیت زدای از مناطق محروم کشور اختصاص دهد.
4 _ رئیس جمهور کشور و وزارای دولت را تشویق کنید تا از غور دیدن کنند و مشکلات و محرومیتهای مردم را از نزدیک ببینند تا شاید بودجه ای را برای فقرزدای این منطقه محروم اختصاص دهند. من در این دوره ده ساله پس از طالبان بیاد ندارم آقای کرزی یا وزارای کلیدی دولت ایشان از غور یا دیگر ولایات محروم کشور دیدن کرده باشند. شاید یک بار اتفاق افتاده باشد من نمی دانم.   
5 _ سازمانهای خارجی که تحت عنوان "ان جی  او "  ها در کشور فعالیت میکنند دعوت شان کنید تا از این مناطق محروم دیدن کنند شاید از آن پولهای بی حساب کتاب مقداری هم در اینجا خرج کردند.
6 _  وقتی رئیس جمهور یا وزارای دولت به غور قدم رنجه فرمودند شما پیشاپیش افراد با سواد و فهمیده را که خواشبختانه که کم هم نیستند جمع کنید تا مشکلات و محرومیتهای غور را با زبان فصیح و منطق قوی برای رئیس جمهور و وزرای دولت بیان کنند و از ضرورت مبرم اختصاص بودجه به این طرحها سخن بگویند.
7 _ بیاد داشته باشید و کوشش کنید برای حفظ چوکی دل مردم را بدست آورید. اگر مردم با شما باشند و از شما رضایت داشته باشند دولت نمی تواند شما را برکنار کند. نمونه آن آقای عطا محمد نور در ولایت بلخ است. پس وقتی رئیس دولت و وزرا به غور تشریف فرما میشوند بجای پهن کردن دسترخانها رنگین و مهمانی های آنچنانی آنها را به محروم ترین مناطق ولایت غور ببرید. کلا آنها را به جاهای مشکل دار ببرید بگذارید فقر و محرومیت مردم را از نزدیک ببیند و حس کنند.   
8 _ نماینده های رسانه های صوتی ، تصویری و چاپی را به بهانه های مختلف به غور دعودت کنید تا با تهیه گزارشهای از مشکلات مردم آنها را بگوش مسئولین مرکز برسانند. کوشش کنید اکثر شان در شهر چخچران نمایدگی داشته باشند تا این گزارشات بصورت روزانه یا هفته وار پخش شود.
امیدوارم تی گزارشات مفصل کارکردهای خود را بصورت هفته وار از صفحه های انترنت بخصوص ویبسایت جام غور تشریح کنید تا باعث تحکیم پیوند شما با مردم شود. همینطور باعث قناعت و رضایت مردم شود.  
در پایان نوروز باستانی و سال نو را به شما و همه هموطنان عزیز تبریک عرض میکنم. انشاالله این سال پایان جنگ و خون ریزی در کشور باشد.