X

آرشیف

جـــفا با یــــار
دسامبر 30, 2014

عبیدالله عبید کیهان

دنبال کردن نویسنده

بـــرفت از مـــن بــــرفت آن یــــار جــانــــی
                                                گــذاشت بــــر قـلب مـــن داغــی نشانـــی
وفــــا کـــــردم او بـــــر مـــــن جــــفا کـــرد
                                                او تـــرکـم کـرد بـا یـک عالم نا مهربانــی
زمـــانــی بـــــود کــــه او را دوست داشتــــم
                                               چــون بـــر مـــن بــود به مثل دُر کـــانی
بــــه هنـــگامــــی کـــه بـــــود او هم ره مــن
                                              بیــامـــوختم ز او خـــوشی و شـــادمــانی
مـــن او را دوســت داشتــــم او مـــرا نیــــــز
                                               ز مــــن دوری گـــزید یکـــــدم نــاگهانی
بـــرای آزمایـــش ایـــــن قلــب عــــاشـــــــق
                                               بگفــتا مـــرا گــاهــــی فــــرامـوش توانی؟
بگفتــمش مـــن همیــش تــو را دوســت دارم
                                               فـــراموشت نتـــوان کرد در این دنیای فانی
نـــکرد او گــاهـــــی بــــه حـــرفم بــــــــاور
                                                فـــرامـوش کــرد وعـــده ها را بایـن آسانی
از آن لحظه کــــه او از مـــــن برفـــ‌ت دور
                                            نمــی دانـم چگونـه بگذرانم ایــن زندگـانی
همیـن قلبـم و همــــه عشقــــم بود بهر آن یار
                                             ندانست و خـــزان کـــرد ایــن فصل جوانی
       "عبید کیهان" بــرایت گــوید ایــن سخــــن را
      بیـــا بــرگـــرد کـه سودی نیست در پشیمانی
 
15/4/1388 – کابل – افغانستان   11:08 صبح
 

X

به اشتراک بگذارید

Share

نظر تانرا بنویسد

کامنت

عبیدالله عبید کیهان

نوشتن دیدگاه

دیدگاهی بنویسید

مطالب مرتبط

پر بیننده ترین مقالات

مجلات و کتب

پیوند با کانال جام غور در یوتوب

دریکی از روزهای پرحادثه ی روزگار که آفتاب از سوراخ ابر های کم پشت به دره می تابید وتابش اشعه ی زرین آفتاب شاخ وبرگ درختان را طلایی جلوه میداد وبر زیبایی های برگ ریزان پاییز میافزود .دره تنگ وکوه ها به ما نزدیکتر بود .راه همه ریگزار وکم عرض بود ،آبادی ها همه به یگدیگر شبیه،بام ها گلی ودیوار ها سنگی وآلونک های ایلاقی از زیر برگ وشاخ درختان سرکشیده بود در چنین روزی من به باغ (کنداخ )که در کناره ی شمالی رود مرغاب از شرق به غرب افتاده رسیدم .سکوت عجیبی بر باغ بال گسترده بود . باغ نشینان (کنداخ ) را رسم است که بادمیدن بهار به این باغ وسیع بساط کشی میکنند وآلونک های از نی وگل وسنگ میسازند وزیر درختان تنومند تخت وصفه برای استراحت میسازند وبه باغ اندرون بر سایه گاه می نشینند وچون مهمان از راه رسد بر صفه می نشیند وخوان می نهند سخت بزرگ از توت وزرد آلو وسایر اطمعه واشربه و خوشی ونشاط بر شاخساران وبه دره می پیچد .تا اول قوس این بساط واین باغ گرم است بعد به قشلاق زمستانی کوچ میکنند وزمستان را به خوشی به امید بهار دیگر میگذرانند . وکیل ۲۹عقرب ۱۴۰۳ چهارسده #ولایت_غور #باغ_کنداخ #چارسده #پاییز_افغانستان #موسیقی_محلی #زندگی_روستایی #طبیعت_افغانستان #دره_مرغاب #گلابی_و_توت #زندگی_کشاورزی #GhorProvince #KhandakhGarden #Chaharsada #AutumnInAfghanistan #LocalLife #RuralAfghanistan #MurghabValley #AfghanNature #TraditionalVillageLife
This error message is only visible to WordPress admins

Reconnect to YouTube to show this feed.

To create a new feed, first connect to YouTube using the "Connect to YouTube to Create a Feed" button on the settings page and connect any account.

گزارشات و مصاحبه ها