آرشیف

نمیــــدانم دلــــــم دیشب چــــرا کـــــرد آرزوی تـــــــو
ترا در چشـــم من میـــدیـــد و میکرد جستجـــوئی تــــو

به هرجــا من نظر کــــردم , نشان از هر که پرسیـــدم
به هر سر بـــود ســـــودایت به هـــر لب گفتگوئی تـــــو

بــه جمع میگســـــاران از حســـــد در آتــش افتـــــــادم
که دیدم هر که را مست از می و جــــام و سبــــو ی تو

نخـــواهم کــــرد از خلــــق خــــدا باور کــــه گوینــــدم
که بــودی با خبر زان دم که میدیــدم به ســـــوی تــــــو

عتــــاب و نـــاز تو تنهــــا بـــرای دردمنـــــدان نیسـت
خمی هــــم از شکست رنگ ما آ مـــد به مـــــوئی تــــو

دریــدم صــــد هــــزاران پـــرده را تا نغمـــــۀ ســـازم
و لیـــکن در زبـــان دل نبــــودم جـــزء مگــــوئی تـــــو

به صد رنگ و به صد بو سر زدم «واهِب» درین گلشن
نگشتم بیخـــود از عطـــری به جـــز از رنگ و بــوی تو

16-01-2010