آرشیف

من از دو روز بدینسو کماکان شاهد قضاوت یک تعدادی از مردم عام وقلم بدستان در دنیایی مجازی و حقیقی راجع به استقبال گرم شهروندان از حضورطالبان شمال فیروزکوه بودم، یکی هدف از امدن طالبان را مانورنظامی و خودستایی تعریف میکنند و اینرا در روند جنگ اینده سودمند نداسته و تاختن طالبان علیه حکومت و مردم مدانستند،دیگری استقبال مردم را از روی تملقی یا طالب پروری(طالب نادیدگی) عنوان میکردند، من استقبال مردم را نشانه از گذشت، مردانگی و اخوت تان می بینم ، شما با استقبال تان طالبان را شوکه زده کردید، در حالیکه طالبان مرتکیب جنایت های جنگی شدند و عزیزان تان را از اغوش تان گرفتند، من مردم عزتمند کاسی را قهرمانان صلح در راه خدا میدانم با انکه در یک روز بیش از ۲۰ تن از عزیزان شان جام شهادت نوشید با ان هم  کاروان طالبان را در فاصله ۱۰ کیلومتر که با شعار های الله اکبر و پرچم های امارت ودولت اسلامی افغانستان بدرقه میکردند که این بیانگر گذشت مردم است نه درماندگی، استقبال نیروهای ملی ما از طالبان و حمل کردن پرچشم شان نشانه ای از ضعف و ناتوانی شان نیست نیروهای که در بهایی زندگی شان بخاطر ارامش من وتو میتوانند جنازه همسنگران شان را به آغوش بگیرند چرا نتوانند بخاطر من وتو دشمن را به اغوش خود بگیرند، مگه درد ان از درد من تو کم تر است.
طالبان که از شمال فیروزکوه امدند نه پنجابی اند و نه هم چیچینی بلکه بستگان خونی ما وشما اند که دیروز درکنارهم در مقابل متجاوزین روسی و پنجابی جهاد میکردند و مدافع کشورشان بودند، انها هم احساس دارند ، قلب دارند و دوست دارند که نان خوب،  لباس خوب  و در بستر خوب بخوابند و در کنار عزیزان شان به ارامش زندگی کنند.
 وقتیکه طالبان داخل شهرشدند، برخورد نیک مردم و نمایی زیبایی شهر فیروزکوه ما انها را متعجب ساخته  بود که غور۱۳۸۷ تا غور۱۳۹۷ چیقدر تفاوت کرده ، انها پیش وجدان خود حقیر شدند که چرا ما در مشارکت و بازسازی ولایت خود سهیم نیستیم، روز سوم عید ( فردای ان روز) ۵۰ درصد به این باور بودند که دست از جنگ بر دارند و این حرف را از یکی از فرمانده های این گروپ شنیدم که برای فعلن مناسب نیست اینجا بمانم،به اراده خدا دست از این جنگ بر میدارم، ما  نباید از کسانی تاسف بخوریم که طرف دار صلح و ارامش مردم اند ، جای تاسف این است که مفتی طالبان در سالن کنفرانس مقام ولایت با حضور داشت شورای علمای دولت و عام مردم با استناد با ایات قران و سنت پیامبر دولت را باطل اعلام می کند ، لا اقل شورای علمای دولت کوچکترین استدلال کرده نتوانست،چرا؟ طالبان مشروعیت دارد یا دولت ما نا مشروع است، یا ما از قران چیزی را نمی دانم، طالبان جهاد شان را مشروع دانسته و روی تدام ان تاکید داشتند، اما دولت ما با کف زدن شب را صبح کرد.
در اخیر میخواهم این نکته را یاد اوری نمایم که راه رسیدن به یک افغانستان ازاد و مستقیل خود گذری و انطعاف پذیری مان است، همه به این باور هستیم که جنگ افغانستان جنگ بیرونی است وجنگ غور جنگ قومی، نه پاکستان به طالب عزت می بخشد و نه امریکا به من و شما، اگر دقیق بنگرید جنگ فعلی با جنگ گذشته در روی یک خط قرمز قرار دارد، در پشت سرمجاهدین امریکا، ال سعود و پاکستان پنهان بود و در کنار خلق و پرچم روس، انروز گذشت و امروز هم میگذرد بیایید واقع بینانه بی اندیشم که شرمسار تاریخ نشویم.
 
 
عبدالبصیر یزدان پناه