آرشیف

محشــــری آورد عشقـش در طبـــــع آرام من
پُــر ز شور و شـــــوق اویم تا رسانـد کـام من

از نعم بارش به ســــر دارم دلگیــــر از قضا
کز سیه بختی نگون ساراست صبح و شام من

هر نفس تک تک کنان دل می تپد ازهجر او
تا نـــوا ی زار شــد بــردرگه اش دشنــام من

دل بـدان خرسند کز من بــرده قاصد نامــه یی
لیک دلبــــر وا نکرد از نـــاز یک پیغــام من

ساقیا من جـــرعهء نوشیـــــده ام دوش از لبش
تا سحر میخـانه شد یک جرعه اش در جام من

میکنـــــد بر من نگاه و چهره میپوشــــد زمن
بیخبر کان هر نگـــاهش دانه شد بــــر دام من

کشته مـــــارا یک نگـــــاه مست روز اولـــش
« واهبا » در حیــــرتم از آخر و انجـــــام من

صالحه وهاب واصل
12-06-2010
هالند