آرشیف

روسیه ‌و پوتین را دست کم نگیر و راه مذاکره و آشتی با کرملین را پیشه کن.

اوکرایین هرگز عضو ناتو نه می‌شود. معجزه‌یی هم در راه نیست. ناتو نابودت می‌کند.

پری‌کوژین هفتاد چهره دارد… یک چهره اش را دیده اید. ۶۹ چهره اش پنهان است.

رابرت آب‌رانس جنرال بازنشسته‌ی آمریکا در  گفت‌وگو‌ با نیویارک پست فال‌بینی کرد.

منبع نقل قول:

برنامه‌ی۱۴۶۶ جمهوری پنجم.

فال بینی های مفت برخی ها:

آورده اند که در پی دزدی حاکم شهری، مردم همه دار و نه دارش در افغانستان ما را از دست داده بودند. زارگریستن ها و مصلحت ها و مراجعه ها برای دریافت گم‌شده های اهالی ره به جایی نه بردند. چون حاکم شهردزد بود و مانند غنی دزدانه فرار کرد. مردم بر آن شدند تا برای دریافت گم‌شده های دست و دامان فال‌بين‌ها وقلاچ گران قلاب های قلابی را بگیرند. شهر، بزرگ و مردم زیاد و فال‌بين کم. در این میان آدمیْ، نیم‌چه ملایی،کپ‌چه کلایی، رُفته بلایی، بسته دُلایی و کارکشته دلالی و آدم بی‌کاری دید که بازار فال‌بینی، بازار‌ مکاره‌ی پرسودی‌‌ست. بساط فال‌بینی به درب شهر گشود و یکی تا روز دگری راه و‌ چاه را بلد شد و دید مردم شهر، همه یکرنگ و یک مشکل دارند. ملای تازه فال‌بین چند جمله یا‌د گرفت و با خود عهد بست تا کارش با آن جملات رونقداشته باشد خوب و با اُفت رونق کار،‌ فال‌بینی را رها می‌کند. آن جملات این‌ها بودند:

فال تو فال اس… بخت تو بیدار اس… مشکل در انتظار اس… مشتری بی‌چاره می‌پرسد، حالات خودم چطوراس؟ فال‌بین تازه کار می‌گوید: گاهی نان می‌‌خوری، گاهی نه می‌خوری، گاهی سردرد میشی،‌ گاهی نه می‌شی،گاهی خوش‌خوی استی، گاهی بدخوی،‌ گاهی ده سایه می‌شینی،‌ گاهی ده اَفتَو… مشتری بی‌چاره‌ی بی‌خبرفکر نه می‌کند که این ها همه عناصر تشکیل دهنده‌ی زنده‌گی اند. با خوش‌حالی پول می‌پردازد ‌و به تبلیغ کننده‌ی‌خودخواسته‌ی نا آگاه فال‌بین تبدیل شده. بعد با خود می‌گوید: بیا که یک پرسان همی نه نی اولادا یا بابی اولاداره هم بکنم که چی می‌گه: فال‌بین میگه بسیار گپ مهم گفتی… از چیریت (چهریت) فامیده میشه که ده خانهگاهی خوش استی، گاهی بدخوی. گاهی جنگ می‌کنی گاهی جنگ نه می‌کنی. به او‌ خاطر زنت یا شویت کتیتجنگ می‌کنه و اوقات تان تلخ میشه. هدف از این گفتار آن بود که دی‌روز برنامه‌ی جمهوری ‌پنجم رزاق مأمون راشنیدم و ‌دیدم. مأمون روایت عجیبی از سخنان یک جنرال آمریکایی نسبت به پری‌گوژین و گروه واگنر یاد کرد. بازگفتار آن توسط مأمون درست همان فال‌بینی ملای نوکار مانند بود.‌ در کشوری که خودش را رهبر جهانمی‌تراشد،‌ موجودیت چنان جنرال های احمق است که جهان را تباه کرده. جنرال گفته که شاید پری‌گوژین زندهباشد،‌شاید مُرده یا کشته شده باشد، شاید او را ببیند یا نه نبیند و یا شک دارد که او را ببیند. این جنرال نادانتشخیص نه داده که پری‌گوژین یک فرمانده استخدام شده در تشکیلات عظیم ارتش روسیه بود که در یک مقطعمعین کار های اثرگذار به نفع کشورش بوده.‌ جنرال بدبخت،‌ خودش را به جای پری‌گوژین قرار دهد که آیا خودشحاضر است به ارتش و کشور آمریکا خیانت کند؟ یا توان آن را دارد؟ به همین گونه، بیش‌ترین کارشناسان چنیناند که مقالات شان را می‌خوانی. روسیه‌ی ام‌روز قایم‌مقام اتحادِشوروی دی‌روز است که دفاع از هویت و‌شناسه‌ی روسیه ‌و روسی بودن در تاروپود نسل های آن عجین شده است. درست مانند زمان جنگ جهانی دوم و‌جنگ کبیر میهنی. از ۵۵ میلیون کشته‌ی جهانی، نصف آن سهم اتحادِشوروی بود. ارتش شوروی مثل ارتشافغانستان رهبری خاین و بی‌سواد و مدرسه‌یی و انتحاری نه دارد که ارزش ها را نه داند. پس لازم است، درداوری های سیاسی کشور ها، اهرم های اساسی منافع سنجی نخبه‌گان آنان را ارزیابی کرد، آن هم ازکشوری مانند روسیه. هیچ رژیم مسئولی ‌و هیچ ارتش ملی‌یی و هیچ جنرال و افسر و سرباز وطن‌دوستی حاضرنی‌ست برای حفظ منافع خود یا دامنه‌گستری قدرت خود، اقتدار کشور خود را زیر پرسش برده و آماج قرار دهد. بحث خیانت گرباچف و یالتسین کاملاً جداست. از این نوع خیانت ها افغانستان زیاد دیده است. فروش باربارسرزمین های افغانستان توسط شاهان پشتون در سه صد سال اخیر، کودتای‌های پی‌درپی گلب‌الدین، قبولیگلب‌الدین برای کنفدریشن با پاکستان، کودتای شهنواز تڼۍ، کودتای شورای هم‌آهنگی، کودتای داودخان،کودتای امان الله‌خان برضد پدرش، کودتای مخفی نادر غدار برضد حبیب‌الله خان، فروش ناکام وطن توسط دکترنجیب به پاکستان توسط گلب‌الدین و جنرال رفیع و جنرال یعقوبی و جنرالان خاین هم‌راه او، فروش کامیابافغانستان توسط غنی و کرزی و عبدالله پشتون‌تبار به پاکستان به دستور آمریکا و انگلیس و همه جهان غرب وشرق به دلایلی بوده که هیچ کدام اینان اهالی بومی و اصیل سرزمینی به نام اجباری افغانستان نه بودند ونیستند و نه خواهند بود. چون همه‌ی شان آورده شده ها توسط انگلیس برای غصب کشور و اراضی خراسانزمین یا آریانا بودند. درست مانند اکنون که در انتقال ناقلین پشتون شدت عمل به خرچ می‌دهند. پس معادله‌یافغانستان کاملاً با اوکرایین و روسیه فرق دارد. به ویژه که پشتون افغانستان جاسوسان مادر فروشی چونخلیلی‌زاد و جلالی و دگران در داخل قصر سفید و در دربار انگلیس دارند. چرا عبدالرحمان خان جاسوس بودنخود و خانه‌‌واده و نواسه نبیره اش به انگلیس را پنهان می‌کرد؟ چرا عبدالحق خان و برادرش را کشتند؟ چونعبدالحق پیشا رسیدن به کابل در محفل بزرگی در پاکستان صریح اقرار و اعتراف کرده بود که او و خانه ‌واده‌اشو حاجی قدیر و دین محمد بدون حمایت انگلیس زنده‌گی نه دارند و کاملاً تابع اوامر انگلیس اند. و قرار هم بودکه او در رهبری افغانستان گماشته شود. پس باید درک داشته باشیم که روسیه هیچ‌زمانی افغانستان نه می‌شودو افغانستان هیچ‌گاهی رهیده از بند های برد‌ه‌گی رهبران پشتون در جهان نه می‌شود. افغانستان درست زمانیصاحب استقلال می‌شود که مطابق همان دیدگاه دو دهه پیش من، تجزیه شود. در اوضاع کنونی جهان کهاولویت همه جهان غرب و اروپ ناکامی روسیه و گویا پیروزی اوکرایین است، من چنانی که در آغازین روز هایجنگ روسیه و اوکرایین نوشتم، بار دگر تأکید دارم که افغانستان نقطه‌ی عمدی دور نگه‌داشته شده از هر نوعحقوق انسانی و شهروندی و‌ کشوری است و سیطره‌ی تروریسم طالبانی پشتونیستی پاکستانی و خیبری بر آنحاکم است که اوکرایین کاملاً توسط روسیه به زانو در آورده شود و گویا غرب بتواند پای روسیه تا در انتقامشکست از عراق و سوریه و لبنان و‌ لیبیا و افغانستان به عمق گودال فرو ببرد. مگر تجربه نشان داده که اینمحاسبه‌ی غرب و آمریکا و انگلیس کاملاً سرابی بیش نی‌ست. درست از که روسیه را نفس‌گیر می‌سازد. ولیروسیه برای بقای هست و بود خود هم از پای‌داری در پیروزی برضد غرب و آمریکا در اوکرایین نه می‌ایستد. دریک معادله‌ی بزرگ جهانی، بحث بالای پری‌‌کوژین حد آخرحماقت اتاق های فکری غرب است. اگر غرب برای ویهزار میلیارد یورو هم داده باشد ‌و او قبول کرده است. من هیچ تردیدی در این معامله نه دارم. ولی این را هممی‌دانم که هیولای قدرتی به نام ماسکو و روسیه‌ی تحت رهبری پوتین هم آن‌جاست که پری‌کوژین خودش را مکلفبه اطاعت از آن و حفظ منافع ملی خود می‌داند. من برای آن جنرال احمق آمریکایی وعده می‌دهم. که او روزیکوژین را در جایی خواهد دید که انتظار آن را نه دارد. مگر آن برنامه های پروفلکتیکی استخباراتی کرملین درمورد کوژین تغییر کنند. در آن صورت هم روسیه چیزی برای آن نه دارد که بگذارد طعمه‌ی غرب شود و روسیهنظاره کند. روسیه باید متوجه بازی های دوگانه و چندگانه‌ی خودش با افغانستان هم باشد. طالب برای روسیه واز روسیه نه می‌شود. هند و ایران و چین هم بسیار عاشق قدرت گیری غیر قابل مهار روسیه نیستند. به ویژه هندکه می‌خواهد شر پاکستان را در یک دست‌سازی حکومت های پشتونیستی طالبانی افغانستان به گروهتروریستی پرورده شده ‌ی خودش از سر خود کم کند. توصیه‌ی من برای زلنسکی هم این است که جلسه‌ی اخیرسران ناتو و تحریکات جدید ترکیه ترا فریب نه دهد و سفر وزیر خارجه‌ات به پاکستان هم چیزی برایت ارمغان نهدارد. توهینی که ناتو به تو روا داشت، توهینی بود که به ملت اوکرایین روا داشت.  من به عنوان یک افغانستانیتجربه دیده از جنایات غرب و ناتو و آمریکا و انگلیس بر ضد ملت و کشور ما برای تان پیش‌نهاد دارم تا با درکموقعیت ژئوپولیتیکی کشورت و نیاز مندی کشورت در هم‌زیستی مسالمت امیز در منطقه‌ی حیات خلوت روسیه وکشورهای مشترک‌المنافع از ملت خودت معذرت بخواه و مستقیم با روسیه در مورد آشتی ‌‌و آتش بس داخل مذاکرهشده، بیش ازاین به نابودی کشورت سهیم نه باش. اوکرایین هرگز عضو ناتو نه می‌شود ترا هم بیش از این تحملکرده نمی‌توانند. والسلام