آرشیف

2014-11-17

عزیزه عنایت

تنـد بــاد حــوادث
امشب که دلم را هـــوا ی د گــر اســـت
در سینه چنانست که شورش به سراست

در گــوشه ی ویـرانـه ی متــروک تنـــم
دارد هــوس و در طلـب بال وپـــر است

از خـم خـم صیــاد و کمیــن گاه فـریـــب
از حلقــه و دام و خطــرش بی خبراسـت

صـد فـتـنه ز آغــوش فلـک ســـر بکشـــد
تنــد باد حــوادث همـه جا در گـــذر است

دربــاد یــه ی دهــر مــران تــوسـن ظـلـم
تا دا ور حـــق باز رس و داد گــر اســت

بــر خیــز(عزیزه) رهـی مقصــود گشـای
کـا مروز دگـــر فرصت و فردا دگر است