آرشیف

رابرت فیسک مفسر سیاسی امریکایی « فاریج پالیسی »  پیامد خلای قدرت را که اکنون در افغانستان به وجود آمده است ،چنین تحلیل می کند: « اگر شما می خواهید با تمام جزییات بدانید که امروز در افغانستان وضع چگونه است ودر آنجا چه می گذرد، کافی است که گزارش حیرت انگیز ملل متحد راکه چندی پیش در کابل نشر شد،مطالعه کنید» .او خاطرنشان می سازد :« در افغانستان کنونی قتل وغارت جمعی اهالی ملکی، اعدام به شیوه سربریدن در ملای عام ،اختطاف زنان وتجاوز جنسی به آنها ،بی قانونی بدون حدو حصر در تمام عرصه های زنده گی روزمره اعمال عادی شمرده می شود» . این گزارش مشحون است از داستان های دلخراشی که مردم چشم دید خودرا حکایت می کنند. کمیسیون ملل متحد برای کمک به افغانستان ازطریق نظرخواهی اظهارات صدها شاهد عینی را شنیده وثبت کرده  (UNAMA (
است.در این جا توجه بیشتر به گروه « دولت اسلامی» که در ناانسانی وخشونت شهرت   بس منفوردارد ، معطوف میگردد.
درسال ۲۰۱۵  افغانستان  از نگاه شمار زیادی مقتولین و مجروحین رکورد قایم کرده است. شروع از سال ۲۰۰۹ ، ۶۲ درصد قتل وجرح توسط « عناصر دولت اسلامی » ، ۱۷ درصد توسط «نیروهای دولتی »، منجمله ۱۴ در صد توسط« نیروهای امنیت دولتی»،که تحت نظر نظامیان ایالات متحده امریکا تربیه میشوند،صورت گرفته است.
افزون برآن کمیسیون ملل متحد برای کمک به افغانستان تایید کرده است که جنگجویان « دولت اسلامی»  ۲۵ مکتب را در شهرستان  ده بالا بستند،که در نتجه آن ۱۴۱۰۲ شاگرد از تعلیم و آموزش و۳۴۱ معلم از وظیفه محروم گردیدند.اعمال « دولت اسلامی» مشابه به اعمالی است که توسط  شرکای آن در سوریه و عراق انجام می یابد.کمیسیون ملل متحد برای کمک به افغانستان گزارش می دهد که حملات  خشن بالای شفاخانه ها ، کلینیک ها و کارمندان صحت عامه تزیید یافته است.به گونه مثال، در آستان ننگرهار عناصر داعش تمام ادویه وآلات طبی  دو کلینیک صحی را  بعداز حمله مسلحانه به «غنیمت!» گرفته و مردم محل را از کمک های اولیه صحی محروم ساختند.تقابل شدید وپی درپی میان طالبان و داعش ،وهمچنان مبارزه مسلحانه  میان نیروهای متخاصم دولتی  وضع وخیم این کشور را هنوز هم وخیم تر می سازد.
فیسک در باره این مساله چنین نظر دارد: « به گمان اغلب گروه های متخاصم به شمول طالبان، اگر درمورد نیروهای دولتی سکوت اختیار کنیم، نه به خاطر دین  یا تسخیر قدرت دولتی می جنگند،بلکه پوست کنده باید گفت که به خاطر منافع مافیایی خود مبارزه می کنند.جهان در هراس است که افغانستان به مافیستان تبدیل شده است.البته درایجاد این وضع  به نحوی از انحا ملیارد ها دالری که کشور های غربی از سال ۲۰۰۱ تا کنون در افغانستان  بباد داده اند ،مساعدت کرده است.
یک شهروند افغانستان  به من حکایت کرد که دوروز پیش محصلین  دانشگاه نظامی را برای آموزش طرز استفاده از تفنگ های اتومات برای  تمرین نزد متخصصین  نظامی امریکایی فرستادند. مطلب در این جا است  که محصلین استفاده از تفنگ اتومات واستعمال آنرا ازنظامیان امریکایی بهتر میدانند.آنهااز کودکی با تفنگ وتفنگ دردست             بزرگ شدند.یگانه چیزیکه آنهارابه تمرین جلب میکرد،یونیفورم وتبراق مفت بود ».         
در پایان فیسک با مایوسیت چنین نتجه گیری می کند:« هر چیز به اصل خود بر می گردد ،عدم لیاقت، عدم صلاحیت،پول، بدبختی و آلام  مانند سابق در افغانستان  در کشوری که ما میخواستیم  یک ونیم دهه پیش آنرا از خود آن « نجات» دهیم ،حکمفرما است».
رحمت الله روند
مسکو ۱۷ فیبروری سال ۲۰۱۶
منبع :
 
Портал  ISRALAND ‍