آرشیف

2014-12-25

سید محمد نبی عندلیب علوی

ترک خواب کن !

ای هموطن! بخواب مـرو ترک خواب کن
درد وطــن نــــویــس و آن را کتا ب کن

طوفان جـهــل، کشتی الفت شکسته است
از جــزر و مـد گــذ ر، بسا حـل شتاب کن

ازبک،هزاره،پشتو وتاجیک یک گل انــد
ملت شــمارو زادهء میــهــن خطـاب کن

خون مرا مریز که خود غرق خون شوی
در جادهء نفــاق مـرو ، بل صــــواب کن

کلکین و درب خانهء خود را فــرو مریز
بنیــاد ظلــم وتفــــرقه را ،بس خراب کن

ریسمان انسجام، که دشمن گسیخته است
باری دیگـــر بهـم بپیــــونـــد طنــاب کن

در بزم دل نشین که بساط محـبــت است
از مجـلـس هــوا و هـــوس اجتنــاب کن

در باغ خـود نهــا ل محـبـت نشــان همـه
دامـان و دشت کشور خـود را گــلاب کن

بشنــو ز( عند لیب ) که فـــــریاد میـزنـــد
ایدل بخوابخوش چه روی ترک خواب کن