آرشیف

اگــر لب را فــروبندم ،قــلــم راگوشه بگذارم
زســوزجان گدازوآهی مظلو مان مـی ترســم

مراهـردم ، بسـوی خویش میخوانند درغـفلت
چه سازم ای مسلمانان ،کــاز ایمان می ترسـم

به خاموشی اگـرچـه حـرف بسیار است، میدانم
من از تحلیل وازتفسیرجاهل خان مــی تر ســم

نتر سـانید مرا از لشکر دشمن ، که بسیارانــد
که من از شیوهء تزویرنا مردان مــی تر ســـم

به ظاهــر جامه های دوستی،برتن همی دوزنــد
تهی آستین از آن ، خنجر پنهـان مــی تر ســـم

مرا د یــوانه پنـد ارنـد یا عاقل ، با کـم نـیست
من از موریانه های زیر دستر خوان مــی ترســم

هنوزهــم فرق ابـــــر و دود را از هـــم نمیدارند
من از این لکه های ابر بـی بـاران مــی ترســـم