X

آرشیف

تا کهکشان گل
نوامبر 17, 2014

عزیزه عنایت

دنبال کردن نویسنده
بهارآمد نگر،با کاروان گـل
فلک داده زمین رارایگـان گـل
غزالانرا به صحــرا آستان گل
                                زمین گل،آسمان گل، آشیان گل
شمیم وعطر گل هرصبحگاهان
مشامم تازه سازد تا دل و جـان
بخاطر زنـده گردد یــاد پغما ن
                             بــه گـلغنـدی زیبـا ارغــوان گـل
بیــا دربـاغ و بستـان سیرگلشن
بچنیم گل فــرستـیـم بهـر میهـن
گل مرجان وسنبل تا به سوسـن
                          که گـردد آن وطن تا کهکشان گل
کنیم دشت وطـن را فـرش سبزه
کــه اززیبـایی اش دشمن بلـرزه
شــود زیــر قـدم ها ریـزه ریـزه
                        بسازیم مرد و زن افغان ستان گل
بـبــارد ابـر نیســان لــؤلــؤ تـــر
زمیــن را میکند ازخـویش پرزر
بـدانـیم قـدر ایــن نعمــت زیکسـر
                       که خود روید به هرسواین زمان گل
زسعی خود کنــیم میهــن گلسـتان
بکاریم لاله و گــل دشــت و دامان
وطــن گلــشن بسازیم ازدل و جان
                       که گــردد جــاده و شهــرودکان گـل
(عـزیـزه) میفــرستـم محملـی گــل
زهــالنــدی کــه بـا شد منــزل گل
زانـــواع گــلــش تــا بــلــبــل گــل
                     بــــرای میـهنــم صــد کــاروان گــل
                     زمیــن گــل،آسمـان گــل،آشیـان گـل

16/ مارچ /2013
هالند

 
X

به اشتراک بگذارید

Share

نظر تانرا بنویسد

کامنت

عزیزه عنایت

نوشتن دیدگاه

دیدگاهی بنویسید

مطالب مرتبط

پر بیننده ترین مقالات

مجلات و کتب

پیوند با کانال جام غور در یوتوب

دریکی از روزهای پرحادثه ی روزگار که آفتاب از سوراخ ابر های کم پشت به دره می تابید وتابش اشعه ی زرین آفتاب شاخ وبرگ درختان را طلایی جلوه میداد وبر زیبایی های برگ ریزان پاییز میافزود .دره تنگ وکوه ها به ما نزدیکتر بود .راه همه ریگزار وکم عرض بود ،آبادی ها همه به یگدیگر شبیه،بام ها گلی ودیوار ها سنگی وآلونک های ایلاقی از زیر برگ وشاخ درختان سرکشیده بود در چنین روزی من به باغ (کنداخ )که در کناره ی شمالی رود مرغاب از شرق به غرب افتاده رسیدم .سکوت عجیبی بر باغ بال گسترده بود . باغ نشینان (کنداخ ) را رسم است که بادمیدن بهار به این باغ وسیع بساط کشی میکنند وآلونک های از نی وگل وسنگ میسازند وزیر درختان تنومند تخت وصفه برای استراحت میسازند وبه باغ اندرون بر سایه گاه می نشینند وچون مهمان از راه رسد بر صفه می نشیند وخوان می نهند سخت بزرگ از توت وزرد آلو وسایر اطمعه واشربه و خوشی ونشاط بر شاخساران وبه دره می پیچد .تا اول قوس این بساط واین باغ گرم است بعد به قشلاق زمستانی کوچ میکنند وزمستان را به خوشی به امید بهار دیگر میگذرانند . وکیل ۲۹عقرب ۱۴۰۳ چهارسده #ولایت_غور #باغ_کنداخ #چارسده #پاییز_افغانستان #موسیقی_محلی #زندگی_روستایی #طبیعت_افغانستان #دره_مرغاب #گلابی_و_توت #زندگی_کشاورزی #GhorProvince #KhandakhGarden #Chaharsada #AutumnInAfghanistan #LocalLife #RuralAfghanistan #MurghabValley #AfghanNature #TraditionalVillageLife
This error message is only visible to WordPress admins

Reconnect to YouTube to show this feed.

To create a new feed, first connect to YouTube using the "Connect to YouTube to Create a Feed" button on the settings page and connect any account.

گزارشات و مصاحبه ها