آرشیف

2020-2-29

علم عبدالقدیر

بیست ونهم فبروری 2020

بیست نهم فبروری 2020 یک روز تاریخی واستثنا ئی است .این روز  برای طالبان کمتر از یک معجزه نخواهد بود در این روز   ابر قدرت یکه تاز جهان بعد از بیست سال جنگ وخشونت  ویک ونیم سال تقلائی مذاکره  وگفتگو طور مساویانه با طالبان زانو بزانو بدور یک می نشیند وموافقت  صلح وآتش بس نسبی  امضا میکند. آمریکا که  که روزی  طالبان را بنام تر روریست از کل افغانستان بیرون رانده بود ، کوه بکوه دره به دره به دنبال طالب میگشت سر انجام بعد از بیست سال  جنگ های خونین وویرانگر ویک نیم سال مذاکرات دشوار ونفس گیر به  این گروه دشمن وترورست بدون هیچنوع دست آوردی  موافقت نامه صلح وسازش امضا میکند تا راه فرار وخروجش را از افغانستان منطقی جلوه دهد.  بلی فردا 29 فبروری آمریکا با حضور داشت نمایندگان سی کشور جهان  با طالبان  موافتنامه  زیر نام صلح  امضا میکند که نقطه عطف در تاریخ افغانستان وآمریکا خواهد بود. ازعوارض جا نبی سریع وفوری این موافقتنامه  ناگزیری بخاطر امضای یک اعلامیه مشترک بین حکومت کابل وزیر دفاع امریکا ودبیر کل ناتو در کابل است تا هم لعل بدست آید وهم دل یار نرنجد.
امضای دو تفاهمنامه در یک روز بخاطر چه؟
قبلا اشاره شد که هم لعل بدست آید وهم دل یار نرنجد. در آ ستانه امضای موافقتنامه صلح بین طالبان وآمریکا  در کنار امید واری ها نگرانی های هم به مردم وحکومت افغانستان دست میدهد  که گویا این قرارداد راه خروج نیرو های خارجی در رأس آمریکارا از افغانستان هموار میسازد که میتواند اسباب نگرانی حکومت کابل را فراهم سازد اما پنتا گون ومنشی ناتو بخاطر اطمینان خاطر حکومت کابل وکاهش نگرانی های مردم افغانستان  در کنار بر نامه  امضای توافقنامه صلح قطر بر نامه امضای اعلامیه  همکاری های مشترک نظامی بین کابل وناتو  را راه اندازی کرده اند  تا بدین تر تیب مورال نظامیان را حفظ و از پیوستن عجولانه مردم به طالبان جلو گیری کنند .اگر مردم مطمئن شوند که آمریکا میدان را ترک میکند  در آن صورت همه بدون بر نامه راه رسیدن به طالبان را جستجو خواهند کرد.
.پس امضای موافقتنامه قطر بخاطر بدست آوردن لعل ( أهد ا ف مرموز)  امریکا وطالبان است .وامضای اعلامیه همکاری های مشترک نظامی بین کابل وناتو بخاطر بدست گرفتن دل یار یا حکومت تحت الحمایه کابل  است تا ما یوس نشوند  ویقین داشته باشد در ادامه راه تنها نیست (.ناتو در کنار شماست.) اما پیام این توافقنامه ها برای مردم افغانستان چیست؟
با آنکه میعاد یک هفته ای آرامش وکاهش خشونت جان بیش از بیست تن از نیروی امنیتی افغانستان را گرفت ، اما باز هم مردم افغانستان ازین آرامش نسبی اظهار رضایت کرده به پیا مد های مثبت  امضای موافقتنامه  صلح خیلی امید وارند که گویا راه رسیدن به صلح بیشتر از هر زمان هموار گردیده اما دریغ که امضای موافقتنامه های این چنینی برای مردم تشنه به صلح افغانستان پیام واضح وروشنی ندارد. درین موافقتنامه روی رسیدن به نیاز های فوری طالبان وآمریکا بحث صورت گرفته واما آنچه به مردم افغانستان تعلق دارد بگفته دبیر کل ناتوآقای استولتنبرگ (آغاز یک راه طولانی و دشوار برای رسیدن به صلح  است)چون مقدمه اجرائی این توافقنامه  حد اقل هژده ماه طول میکشد از اجرأات تا نتیجه همان راه طولانی ، دشوار ومبهم.است که دبیر کل ناتو دیروز در بروکسل بیان داشت.
در زیر سایه صلح: هر یکی از جهت های در گیر ویا ذی دخل از امضای موافقتنامه صلح  توقع وانتظار خودرا دارد که درینجا به آن اشاره میشود.
1- آمریکا تلاش دارد تا  تعداد نیرو هایش را در افغانستان کاهش  واز هزینه نظامی اش در افغانستان بکاهد دهد از طرف دیگر این درامه  یک خوراک تبلیغاتی در آستا نه  انتخابات نومبر 2020 خواهد بود که اگر نیرو ها بخانه بر گردند با عث رضائیت خانواده های امریکا   وجلب رائی شدن به نفع ترامپ خواهد شد.
2- طالبان هم مست این باده اند این ها ازین مذاکرات بیشتر سود می برند  این گروه بعد از اینکه در لست سیاه در آمدند وبنام تر رورست کشته ویا اسیر میشدند حالا با داشتن مشروعیت سیاسی در سطح جهان با یک ابر قدرت چون آمریکا یکجا به دور میز مذاکره مینشینند.بیش از پنجهزار اسیر وزندانی خودرا از زندانهای حکومت کابل وآمریکا  رها میسازند.که اگر صلح نتیجه ندهد نیروی کافی وبا تجربه برای تجدید قوا وادامه جنگ  دارند.
3- حکومت کابل هم ازین مذاکرات بهره می برد فکر میکند طی هژده ماه نیرو های نظامی خودرا آموزش میدهند وتجدید قوی میکند.حدود یک هزار زندانی دولتی را از زندانهای طالبان آزاد میسازدودر ضمن طی هژده ما که مذاکرات بخاطر رهائی زندا نیان دو طرف وخروج بخشی از نیرو های امریکائی از افغانستان ادامه دارد برای نیرو های خسته از جنگش دوباره تعلیم میدهد وآموزش می بینند .
4- خواست مردم افغانستان همانا صلح وآرامش است که فکر نکنم بزودی نتیجه دهد.چه بسا این مذاکرات با عث جنگ های خو نین وخطر ناک تر شود.هر گاه یکی از طرفین به وعده اش عمل نکنند خشم جا نب مقابل را خیلی شدید تر از گذشته  بر می انگیزد وجنگ های خو نین تری براه می افتد..باز هم ما به انتظار صلح لحظه شماری میکنم  که راه طولانی ، دشوار وتاریک ومبهم خواهد بود.