آرشیف

بیا مـــادر که بی تو همدم و همراز غمهایم
                                         بیا مادر که تنهایم
 
بیا ای تهفه نا یاب و نادر زود هــا رفتـــی
نمی دانم نهان از دیده ها یکـدم کـجا رفتـی
محبت از تو من آموختم هر دم درآغـوشت
نباشد باورم ای ماه و خورشیدم چرا رفـتی
 
بیا کز حـجر تو بیچاره و بس بی سر و پایم
                                       بیا مادر که تنهایم
 
بیا ای رهنمای زنــده گی ای ســـــاز و آوازم
بیا ای نادرو نایـــاب و ای همــراه و همرازم
دو چشم من به راه و مقدمت گوهرفشان باشد
کـــجــا رفــتی بـیـــا ای عـزت من مادر نازم
 
بـــیــا مــــادر بیـا ای نوگل رعنا و زیبایم
                                       بیا مادر که تنهایم
بیا و تـازه مــارا ارمـغـان زنــده گــانی ده
بیا « دهزاد » را پیرانه سر یاد جوانی ده
بـیـا تـا جـــان نـثـار مـقـدم زیبای تو سازم
به رنگ رفتـۀ مـا رنــگ خوب آسمانی ده
 
بـــیــا جـز تو نباشد در جهان دیگر تمنایم
                                    بیا مادر که تنهایم