بسم الله الرحمن الرحیم

ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا0

امروز سیزدهم ثور1392 خورشیدی مصادف است با دومین سالروز شهادت مظلومانه دلیر مرد از تبار هابیل شهید (داکتر غلام یحیی علم زاده) روزیکه تیر قساوت وسنگدلی خفاشان کوردل و وجدان تاریک پیکرش را آماج قرار داد وقطرات خون پاکش چون نگین پر افتخار بر تاج شهدای راه حق وعدالت نشست. این روز را بخاطر پیوستن یکی از کاروانیان راه شهداء به منزلگه پر نور حقیقت برای همه راد مردان ودلیران ظلم ستیز ودشمن شکن تبریک گفته ووابستگان شهید علم زاده را در راه پر افتخار مبارزه علیه ترور وحشت واختناق مؤفق وسر بلند ومؤفق میخواهیم.

علمزاده که به علم وتحصیل علاقه زیاد داشت با آنکه طور سنتی مبادی علوم دینی را در منطقه آموخته بود در سال 1364غور را به قصد پاکستان ترک نمود ومدت سه سال در انستیتوت های مختلف به درس وتعلیم ادامه داد اول داکتری عمئمی در اکادمی صحت جهانی که از طرف کمیته سویدن برای افغانستان تمویل میشد وبعد در سال 1365هش شامل معهد عالی انصار پیشاور شد وی علاوه از علوم دینی به زبان عربی نیز تسلط کامل حاصل نمود و بعد از فراغت ازین انستیتوت عالی شامل کورس های کوتاه مدت در رشته تعلیمات اسلامی و تاریخ اسلام شد ودرمنطقه بورد پیشاور طی شش ماه تاریخ ظهور وتمدن اسلام را با ترجمه وتفسیر قرآنکریم از دانشمندان بر جسته افغانی فرا گرفت او از شاگردان با استعداد وممتاز درین دوره ها به شمار میرفت. او به شخصیت تبدیل گردید که سیاست؛ دین؛ نظامی گری را با قواعد جهاد اسلامی در خود جمع کرده بود.
شهید علم زاده از بعد اخلاقی شخصیت خون سرد متحمل و وبرد باری بود که هرکس آرزوی هم صحبتی باوی را داشت واز رهگذر فر آورد های علمی طوریکه قبلا تذکر رفت دین ودنیا را یکجا آموخته بود مسائل دینی را در مؤسسات مختلف ودر مقاطع زمانی پر ماجرائی دنبال کرد وبه دروس نظامی وحربی مهارت کم نظیر داشت خلاصه او به هر کاریکه اراده میکرد آموزش وفرا گیری برایش خیلی سهل بود. در محیط زندگی ه اش هیچ هنر در خور زمان ومکان ازوی پوشیده نبود واما از رهگذر شجاعت ودلیری وپر خاشگری علیه ترور واختناق الگو ونمونه بود. نسبت شناختی که از محیط داشت محل حرکت واختفای دشمن برایش معلوم بود وهر حرکتی را در نطفه خنثی میکرد او هیچگاهی از قدرت وتوانمندی ترورستان ودشمنان صلح وثبات شکایت نمیکرد فقط میگفت آدرس شان از پیش ما گم نشود هر جای که باشند به سراغ شان میرویم وهمانطور هم بود. شاید برای پر کردن جای خالی آن وقت نیاز باشد اما دشوار ونا ممکن نیست .

او زمانیکه مسئول تأمین امنیت در ولسوالی پسابند بود با دو سر باز همراهش در دره های چاقون وانقر چاق وسینی وسنگان پیاده گشت میزد واحوال مردم را می پرسید وهنگامیکه در شهرک بود هبچ خفاشی مزاحمی را مجال پر زدن در فضای شام غریبان آندیار نبود وحین انجام وظیف رسمی مبارزه علیه تروریرم چون کوه استوار ومطمئن هم شهریانش را اطمینان میداد ودر سخت ترین ودشوارترین مسئولیت های امینتی وحوادث ناگوار سهم میگرفت ودر نبرد علیه ترورستان ودشمنان صلح وامنیت جزء از سادگی شجاعت و وموج صداقت از ابزار نظامی دیگر استفاده نمیکرد واین خودش بود که به سر کوبی اخلال گران میشتافت وخار چشم مزدران واجیران اجانب بود و به همین دلیل دشمنان بیرونی ومنافقین داخلی با همیاری مدیران وسیاستمداران اماتور وبی خیبر از اوضاع محیط ومنطقه طرح ترور وی را ریختند وبدست نا جوان ترین انسانهای جبون عملی ساختند.او در سیزدهم ثور ساال 1390 خورشیدی قربانی یک توطئه شد که که خیلی درد ناک وتأثر انگیز بود دوستان علم زاده داد خواهی این شهید را تنها به منظور گسترش صلح وتأ مین امینت آرزو دارند وبس. یاد شهید قهرمان والگو شهادمت ودلاوری غلام ییحیی شهید گرامی باد وخاطراتش جاوید وماندگار.

عبدالملک اوشانی

کابل سیزده ثور 1392 خورشیدی