X

آرشیف

بیاد استاد غلام حیدر یگانه
دسامبر 12, 2014

نظام الدین ضیایی

دنبال کردن نویسنده

ای نامور « یـــگانـــه » ام ای مــــــایـــه ای وقارمـن               ای نــــــام تـــــو تــــرانـــه ام ،ای وصــف تـوشـــعـارمـــن
کـاشـــتی تـو بذر علم و حلم ،اندر زمین ســـــــــینه ام                زان نظـم نــغــزونـاب خـویــش ، سـالاروشــهــریــــارمـن
کان حـــــــیا تــوی تـــوی ،  نــوروضــــــیا تـوی تــوی               اهــــــل وطــــن خـواهــــان تــرا ،  بـاری بــیـا بـهـا ر مـن
شــعر شـــریـن و نا ب تـو، انـدیــشه ای شــــها ب تـو               افـــشان نموده شــــگـوفـه را ، در بـاغ  و دربــــهـار مــن
 نـام بـلـــــــنـد آوای تـــــو ، زمــــزمه و نـــــوای تــــو               در« صــوفـــیه » بلــنـد شـــــــده ، با شـد این ا فتخار مــن
رفــــتــــی زنــزد مــــا چـــرا ؟ ای نـا مــــدار آریـــــــا                در خون نشــسته چـشـم مـن ، ای صـبروهـــم قرار مـــــن
خواهــم نـــــــسیم کــوی تو ، ایـن دل به آروزوی تــو                ای همــنــوا ، ای هــمسـفر، بـازآ تــــو در جـــوار  مـــــن
ای آیـــــت عـــلم و هــــنر ، ای آفـــتـاب زیــب و فـــر                تــاکــی ؟ بـه مــیـهــن دیــــگر  ، بـــیـا تــو در کـنار  مـــن
زیــن بــیـش به غربــت چرا ؟ در هـجـرو فرقت چرا؟                 بنـــگــر بحــال مــیـهـنـــت ، زیـــنـــت  کــار و بـــار  مـــن
یــاران در انـــتظار تـــست ، جملگی غـمگسـار تست                خــالـی جـاو دیــار تــسـت ، ای هــم  تـــو بـرگ و بار مــن
گنـــــج گــــهــر فــزابـــیا ، اســـتـــــاد بــا وفـا  بـــــیا                << یـــگانــه >> ای ادیـــب مـن ، تار اسـت روزگــارمـن
من آشــــنا بـــدر دو غـــم ، هرلـحظه ریزم اشک غم                 بـــریــاد تــو ای محـــترم ، ایـــن اســـت یـــاد گــــار مــن
 « ضـــیایـــی» جـــان نــثـــار تــســت ، هــمــدرد و هــم قــطـار تـست
 تـــشـــــــنه در آن دیــــدار تــــســـت ، اســــتــــاد بــــا وقـــــار مـــــن

  نظام الدین " ضیایی "

 متعلم صنف یازدهم  لیسه سلطان علاوالدین غوری  مسکونه ولسوالی دولینه                 تاریخ   10/06/1386

 

 

 

 ثرف نگــاه کردم ، جوئـــیدم و پوئــیــدیـــم

درصــحنه ای هســـتی

جــزخستـــگی و ذلـــت و پیـــکار نـدیـدم 

مــهــر ورزیــدم و  چــون شـــمــع لـــرزیـــدم ، آه ! غــم چـــشــیـدم

در وادی گیــــتــی

یـــک انـــدیـــشــه ای روشــــن و بیـــخـــار نـــدیـــدم

درخــرمـــن دوســـــتی زده ام فـــال وصـــالـــــش

در هســــتی و نیـــســـتی

وی را بجـــزدر مجــــلــس اغــیار نـــدیـــدم

دل دادم و شــــعرگفـــتم ، در تـــوصـــیف یـــاران

فـــرجــــام

در الـــفــــت و دوســــتی

جــــز ســــرزنــــش و تــهدیـــد زیـــن اقــــشارنـــدیـــدم

یــارب چــــه بـــنالـــم کــه کی گـــپ گـــفــت وکــه کــوبــیــد ز چـــه ؟

از کـــبر و غــروری

در مـــردم ایـــن بـــیـــشه بی افـــسارنــدیــدم

گــل کــاشـــتم ونــقــش بســتم که ســـازم مـحفــل را چـــه ؟

روشـــن

افـــسوس « ضــیایـی »

خون خوردم و اشـک ریخــتم هیــچ غمــخوار نــدیــدم        

 

 

نظـام الدین « ضیایی » متــعلم صنف یازدهم لیسه سلطان علاوالدین غوری

تاریخ   3/3/1386

 به ستایش معلم   

 

ای معلم روح ما ئی همنوای همنیشنی

پارسائی؛ دلپزیری ؛ دلربایی ؛ دلنشینی

 

 

X

به اشتراک بگذارید

Share

نظر تانرا بنویسد

کامنت

نظام الدین ضیایی

نوشتن دیدگاه

دیدگاهی بنویسید

مطالب مرتبط

پر بیننده ترین مقالات

مجلات و کتب

پیوند با کانال جام غور در یوتوب

دریکی از روزهای پرحادثه ی روزگار که آفتاب از سوراخ ابر های کم پشت به دره می تابید وتابش اشعه ی زرین آفتاب شاخ وبرگ درختان را طلایی جلوه میداد وبر زیبایی های برگ ریزان پاییز میافزود .دره تنگ وکوه ها به ما نزدیکتر بود .راه همه ریگزار وکم عرض بود ،آبادی ها همه به یگدیگر شبیه،بام ها گلی ودیوار ها سنگی وآلونک های ایلاقی از زیر برگ وشاخ درختان سرکشیده بود در چنین روزی من به باغ (کنداخ )که در کناره ی شمالی رود مرغاب از شرق به غرب افتاده رسیدم .سکوت عجیبی بر باغ بال گسترده بود . باغ نشینان (کنداخ ) را رسم است که بادمیدن بهار به این باغ وسیع بساط کشی میکنند وآلونک های از نی وگل وسنگ میسازند وزیر درختان تنومند تخت وصفه برای استراحت میسازند وبه باغ اندرون بر سایه گاه می نشینند وچون مهمان از راه رسد بر صفه می نشیند وخوان می نهند سخت بزرگ از توت وزرد آلو وسایر اطمعه واشربه و خوشی ونشاط بر شاخساران وبه دره می پیچد .تا اول قوس این بساط واین باغ گرم است بعد به قشلاق زمستانی کوچ میکنند وزمستان را به خوشی به امید بهار دیگر میگذرانند . وکیل ۲۹عقرب ۱۴۰۳ چهارسده #ولایت_غور #باغ_کنداخ #چارسده #پاییز_افغانستان #موسیقی_محلی #زندگی_روستایی #طبیعت_افغانستان #دره_مرغاب #گلابی_و_توت #زندگی_کشاورزی #GhorProvince #KhandakhGarden #Chaharsada #AutumnInAfghanistan #LocalLife #RuralAfghanistan #MurghabValley #AfghanNature #TraditionalVillageLife
This error message is only visible to WordPress admins

Reconnect to YouTube to show this feed.

To create a new feed, first connect to YouTube using the "Connect to YouTube to Create a Feed" button on the settings page and connect any account.

گزارشات و مصاحبه ها