آرشیف

 
(فضل) را بردامن مرد سخن پیچیده ام         بر(عنایت) نامه برلطف پرن پیچیــده ام
تادهد نیسان به دامان صدف آب حـیات         طفل گوهر رابه دریای عدن پیچیــده ام
همچو خاشاکی ندارم سود، دردیرکهـن         نابجا درگردش چرخ و زمن پیچیــده ام
زن که دارد فکربرترازکتاب زندگــــی         دست وپایش را به زنجیرسنن پیچیده ام
کی تواند سرکشدازروزن علم و فنـون          رسم وآیینش به دوران کهن پیچیـــده ام
تادهد بوی ادب نظم سخنور دردمـــاغ          مشک آن ازناف آهوی ختن پیچیــده ام
ازدرون صد لجــن زارآورم درّ یتیـــم          ارتباط معنوی برمرد و زن پیچیــده ام
سرمه گیرد بلبل آواره درشــاخ چمــن          ساز موزون را به منقارزغن پیچیده ام
تابیابم لقمه نـان برکــف زارباب لئیـــم         دست خودبردامن هربی وطن پیچیده ام
 
تادهی (فرخاری) انسانی به دوران نوین      
شوکت سرمایه درچـاه لجـــن پیچیـــده ام      

 
مولانا عبدالکبیر(فرخاری)
ونکوور، کانادا