آرشیف

به استقبال بهـــاراین موهبت بزرگ الهی

—————————-
وه ! چه بس زیبا تبسم بر دهن دارد بهار
پیـک شادی را بلب درهرسخن دارد بهار

ای که در خواب زمستانی، هله بیدارشو!
با دَرای دلکش ، آهنـگِ زدن دارد بهــــار

هر کجـا با خرمی در مقــدم اهل زمین
دسته دسته باغ گل اندر دمـن دارد بهار

باغهای لاله ونسرین وسنبل هر کجــــا
نرگسش چون نافۀ مشک ختن دارد بهار

باغهای لاله و نرگس و ســوسن هر کجا
سنبل ونسرین ومرسل ، یاسمن دارد بهار

عطرآگین میشود هر سو فضای باغ وراغ
شب بو، ورعنا ،گلاب ونسترن دارد بهـــار

نوعروس دهر را خالق بـُـَود مشاطه اش
دلربایئ را نگـر آنچــه به تن دارد بهـــار

مرحبا خیاط عالم را چه زیبا جامه دوخت
از حریر ســبزه وگل ، پیــرهن دارد بهــار

چشمها را خیره سازد زیورآلاتِی که آن
در گلو و سینــه وچاکِ یخن دارد بهـــار

بس لطافت ، صافی وبوئی چوعطردلکشی
درتن زیبای خود این گل بـــدن دارد بهـــار

جلــوه هــای از جمـــال صنعت پروردگــار
هر طرف در دشت وصحرا ودمن دارد بهار

در زمین بارِ دگر از کلک آن نقاش دهــر
موج های از هنــر درهر چمن دارد بهــار

در سرود بلبـــلان و نغمۀ صوتِ هــزار
ذکر واورادِ لب ِ «ویس قرن» دارد بهار

گوش دل را همنوا می کن بآهنگِ سروش
چون نوازشها بقلب وروح وتن دارد بهـار

سال نو آمد توهم، نوساز پیمان با خـــدا
فرصتِ دیگر بتو از ذوالمنن دارد بهــار

سالی ازغفلت زعمرِ ما گذشت ای وای را
غُصه ها در دل ازآن سال کهن دارد بهــار

نوبهـاران بر همه تبریک بادا ای « عزیز»!
از خدا خـواهم بکشــور مرد وزن دارد بهار

پــایان
———————-
محمد عزیز( عزیزی)
  18-03-2017